Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 42

öllu var lokið og þýzku her-
sveitirnar komu“.
Höfuðsmaðurinn gekkst upp
við þetta og vildi fara með
okkur út í klaustrið, svo að
við gætum talað við fleiri nunn-
ur. En við fundum áróðursþef-
inn og ýttum undir leiðangurs-
foringja okkar að halda áfram.
Við héldum áleiðis til Briissel.
Um hádegið, þegar við brun-
uðum í áttina til Brussel eftir
rykugum þjóðveginum, Kom
einhver okkar auga á Steenock-
erzeel og gamla kastalann með
miðaldarsvip, þar sem búið
hafa Otto von Habsburg og Zita
móðir hans, fyrrum drotning í
Austurríki og Ungverjalandi.
Við nemum staðar til að skoða.
Hér hafði verið gerð sprengju-
árás.
Kastali Ottos er gömul bygg-
ing og ljót með mörgum tum-
um og óhreinum útlínum. Forug
virkisgröf er í kringum hann.
Við sáum, þegar við komum
nær, að mikill hluti af þakinu
hefur verið sprengdur af og
einum veggnum liggur við falli.
Rúður eru brotnar. Við sáum
tvo stóra sprengjugígi, sem
urðu hluti af kastaladíkinu og
stækkuðu það. Sprengjumar
hafa verið að minnsta kosti tvö
hundruð og fimmtíu kíló hvor,
og það hefur hlíft kastalanum
við -hruni, að þær féllu ofan i
díkið, því að vatnið hefur dreg-
ið úr sprengjuorkunni. Síkið er
ekki nema tuttugu metra frá
kastalaveggnum, svo að hér
hefur ekki verið svo illa miðað.
Auðsjáanlega steypiflugvélar.
„En hvers vegna var sprengj-
um varpað á bústað Otto von
Habsburg?“ spurði ég foringja
ein,n. Honum verður svarafátt.
Loks varpar hann fram: „Bret-
ar hafa sjálfsagt haft hér bæki-
stöðvar. Þess vegna yar rétt-
mætt að varpa sprengjum á
kastalann“. En síðar, þegar við
fórum um hann allan hátt og
lágt, fundum við ekki nokkur
merki þess að Bretar hefðu
verið þar.
Við sáum, er við komum inn
í kastalann, að í svefnherbergj-
unum á efri. hæð lá kyenfatn-
aður á gólfinu og á stólum og
rúmum. Það var eins og íbú-
amir hefðu átt erfitt með að af-
ráða, hvað þeir áttu að hafa
með sér og hvað að skilja eft-
ir, en annaðhvort ferðaskrinur
eða tíminn leyfðu ekki að alit
væri tekið. í einu herbergi, bar
sem karlmaður hafði búið, lágu
bækur, peysur, fatnaður, golf-
kylfur, grammófónplötur og
minnisbækur á víð og dreií.
Allir fataskápar em fullir af
klæðnaði, sem hangir þar á
herðatrjám í röð og reglu. í
40
HEIMILISRITIÐ