Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 37

verið dekrað við hana frá fæð-
ingu. Rolf var, af ljósmyndum
að sjá, myndarmaður. Hann var
góður knattspyrnumaður, en
vist enginn sérstakur námsmað-
ur.
Eg þóttist viss um að ég yrði
hamingjusöm á þesssu heimili.
En eftir hálft ár bæði hataði
ég það og óttaðist. Óvild mín
hófst þegar fyrsta kvöldið,
sem ég dvaldi þar. Við höfðum
ákveðið að búa út af fyir okk-
ur. En það var ekki nærri pví
komandi. Mæðgumar kröfðust
þess að við settumst að í her-
bergi Fredes. Þar voru góð hús-
gögn.
Þegar við voru komin þang-
að inn um kvöldið, heyrðum við
umgang og pískur í herberginu
fyrir framan. Þetta þótti okk-
ur leiðinlegt.
Og við settumst þama að.
Frede kvaðst ekki geta íarið.
Hann var þó ekki svo efnum
búinn, að hann gæti séð fyrir
tveimur f jölskyldum. Mæðgum-
ar vildu heldur ekki fara. Kis
sat heima og vann sér ekkert
inn. Þær álitu ekki umtals-
vert, að Frede sæi fyrir þeim
að öllu leyti.
Eg varð þess vör að honum
féll þetta illa. Hann vann í
garðinum í frístundum sínum,
sem voru fáar. Eg mátti ekk:
segja neitt við mæðgurnar. Þær
fóru að gráta og kærðu fyrir
Frede, ef ég lét nokkra van-
þóknun í ljós. Þær ósköpuðust
yfir ást þeirri er þær bæru í
brjósti til hans o. s. frv. Heim-
ilið var orðið mér að raunveru-
legu víti.
Kvöld nokkurt spurði ég
Frede, hvort honum væri það-
á móti skapi, að ég færi að
vinna á skrifstofu aftur, svo að
okkur yrði fært að leigja hús-
næði og búa út af fyrir okkur.
Frede horfði undrandi á mig.
Hann strauk hárið, og ég sá að-
hönd hans titraði. Hann ver
þreyttur. Frede svaraði:
„Ester! Getur þú ekki verið
hamingjusöm héma? Mig lang-
ar svo til að gera ykkur allar
ánægðar. Og ég þarfnast friðar“.
Eg kvaðst aðeins vilja bæta
fjárhag okkar. En hann bað
mig að láta sig í friði. Mér
gramdist. Hann hafði aldrei
fyrr sagt við mig ónotalegt orð.
Daginn eftir var ekið á Frede..
Bíllinn hans valt niður brekku-
og hann fannst meðvitundarlaus
undir honum.
Okkur var sagt að hamr
myndi ekki deyja, en, ef til vill,.
verða sjónlaus. Hann hafði feng-
ið mikið höfuðhögg. Læknirinn'
sagði við mig:
„Frede hefur haft svima upp
á síðkastið og fallið í ómegin
nokkmm sinnum. Að líkindum
HEIMILISRITIÐ
35'