Heimilisritið - 01.09.1945, Side 31

vefða þau hikandi og úrræða-
laus, ef þau hittast í einrúmi.
La Bruyére.
Sextán ára stúlka ver sig exki
ástum manna, þrítug kona hef-
ur lært að vekja ástir manna —
og það er hyerri manneskju
meiri ávinningur að gefa, held-
ur en láta frá sér taka.
Mme. Cecile G.....N.....
Sálin getfnjr eki lifað ein-
angruð. Eins og lungun krefjast
hreins andhúmslofts krefst
konuhjartað þess að mega elska.
I’Abbé Constans.
Kona, sem býður karlmanni
ástir sínar, sér þær fótum troðn-
ar áður en langt um líður.
Pesées d’un vieux Militaire.
Á meðan maður er ásthrifinn
af konu talar maður sífellt við
hana um hana sjálfa — þegar
ásthrifnin dvínar, talar maður
við hana um sjálfan sig.
Beauchéne.
Ekkert finnst konunni meiri
niðurlæging en blind trú karl-
mannsins á ást hennar og stað-
festu. Uggleysi mannsins, hvað
ást snertir, er móðgandi í henn-
ar augum.
Frédéric Soulié.
Eg myndi treysta ást þeirrar
persónu, sem geymdi vandlega
lokk úr hári mínu, blóm eða
einhvern ómerkilegan hlut,
sem ég hefði gefið henni, — en
ég myndi ekki byggja hið
minnsta á heitustu ástarfull-
yrðingum persónu, sem ekkert
hirti um slíkar smáminjar.
Washington Irvin.
Ástin er óháð kend, sem
hyggindin geta að vísu sneytt
hjá, en ekki sigrað.
Laclos.
Ástin er dögg, sem hnígur að
hjörtum vorum, þegar guði
þóknast.
Aséne Houssaye.
Að elska er að fegra — að
fegra er að elska.
Anatole France.
Kona, sem fremur kýs elsk-
huga sínum hel, en að hann
reynist henni ótrúr, ann sjálfri
sér meira en honum. Hún metur
meira hin bragðljúfu aldin ást-
arinnar, en þann sem les þau
handa henni.
Pensées d’un vieux Militaire.
Ef kona elskar og finnur að
henni er ástin endurgoldin, ber
henni að fórna því bezta sem
hún á, á altari kærleikans, en
,ekki að bera þangað einhverjar
tylligjafir.
Mme. Cecile G.....N
Ást hins afbrýðisama er syst-
ir hatursins. Moliére.
HEIMILISRITIÐ
29