Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 8

Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 8
„Það eru engir álfar til, góði minn“, sagði Arnfinnur. Nonni litli leit á hann vantrúar- og undrunaraugum. „Engir álfar til! Jú víst eru þeir til, því amma hefur sjálf séð þá og hana Grétu systur dreymdi þá á nýjársnóttina“. „Ömmu þinni hefur missýnzt, góði minn“, sagði Amfinnur, „og það er ekkert að marka drauma“. „Ömmu hefur ekki missýnzt", sagði drengurinn, „amma sér betur en þú, því þú ert nátt- blindur“. „Þú skalt ekki trúa öllum þessum álfasögum, Nonm' minn“, sagði Arnfinnur, „einu sinni trúðu þeim allir, en nú vita menn, að engir álfar eru til“. „Jú þeir eru til, og það var af því, að þú varst vondur við þá, að mamma dó“, sagði Nonni litli með mikilli alvöru. „Hver hefur sagt þér þetta?“ sagði Amfinur og svipur hans varð bæði sársauka- og gremju- blandinn. „Hún amma sagði það og hún veit allt“, sagði drengurinn. Amfinnur svaf ekki miðdegis- svefn þennan dag; hugsanir hans voru allar á ringulreið. Hann var sárreiður við móður sína, en vildi þó ekki setja ofan í við hana, gamla og lasburða. Ósjálfrátt varð hann að viður- kenna fyrir sjálfum sér, að síð- an hann fór að sprengja stein- ana úr túnjaðrinum hafði allt gengið skrykkjótt hjá honum. Næsta dag hafði hann ætlað út að sprengja gríðarmikinn stein, sem stóð mitt í nýræktinni og óprýddi hana. Honum varð reikað út að steininum. Hann vissi að mamma hans hafði sér- stakar mætur á þessum steini, taldi hann kirkju álfanna í ná- grenninu. Amfinnur vissi, að móðir hans myndi kenna öll ó- •höpp, er fyrir kæmu í náinni framtíð, sprengingu þessa steins. Þó Amfinnur tryði ekki á til- vem álfanna vildi hann helzt ekki styggja gömlu konuna meira en óumflýjanlegt væri, hún gat nú varla átt svo mörg árin eftir. Meðan Amfinnur hugsaði um þetta fram og aftur, tók hann eftir manni, sem kom gangandi eftir götuslóðanum, sem lá heim að bænum. Það var Sig- urður bóndi á Hamri, næsta bæ við Selnes. Bændumir heils- uðust og Arnfinnur spurði al- mæltra tíðinda. Sigurður sval- aði fréttaþorsta hans eftir föng- um, en Arnfinni virtist hann þó einhvem veginn annars hugar. Sigurður var annars enginn draumóramaður, almennt talinn 6 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.