Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 58

Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 58
og opnaði hann. Svo klóraði hann sig yfir gluggakistuna og lét sig falla niður á glerbrotin á gólfinu. Hin sterka lykt ætlaði í fyrstu næstum að kæfa hann. Með erfiðismunum komst hann að manninum í stólnum og snerti 'hann. Dick þekkti óð- ara að þetta yar Sir Harvey Gilman og hann vissi jafnframt að hann hafði ekki verið dauð- ur nema í örfáar mínútur, því líkið var lítið farið að kólna. Dick varð litið til dyranna, sem vissu út að forstofunni. Hann gekk hröðum skrefum að dyrunum og skoðaði þær. Lyklinum hafði verið snúið í skránni að innanverðu. „Jæja“, sagði Dick upphátt við sjálfan sig, „hann sagði að það gæti alls ekki komið fyrir hann!“ SVO TÓK DICK eftir ein- hverju, sem lá á gólfinu við hliðina á hægindastólmun: lít- illi handdælu, eins og þær sem læknar nota er þeir dæla lyfj- um inn í æðar manna. Hún hafði dottið á gólfið, niður með stólnum og komið niður á odd- inn, eins og hún hefði fallið úr hendi mannsins, á meðan hann var á lífi. Á gólfdúknum, hinum megin við stólinn lá lítil krukka á 56 hliðinni og úr henni höfðu olt- ið nokkrir smáprjónar. Dick tók krukkuna og prjón- ana upp, ýtti einum þeirra laus- lega á fingurgóminn og hugs- aði með sér, að slíkur prjóim myndi hafa gert sama gagn og dælan, sem var miklu óhand- hægari. En hann hugsaði ekki frekar út í það. Allt í einu heyrði hann hávaða hjá glugg- anum. Cynthia hafði klöngrast inn um gluggan og komið nið- ur á fætuma, liðug eins og köttur. Það kvað hátt við þegar hún lenti á rúðubrotunum. „Farðu að símanum“, sagði hann, til þess að þurfa ekki að svara öllum þeim spumingum, sem hann vissi að hún vildi fá svarað. „Nei, bíddu annars“. Hann minntist þess, að sím- inn var í forstofunni. Hann opn- aði hinar tvílæstu dyr, gekk fram og lokaði á eftir sér. Hann hringdi til Middlesworth, og datt í hug um leið, að það hlyti að vera hryllilegt fyrir Cynthiu að bíða í næsta herbergi. Sím- inn hringdi lengi áður en ans- að var. Það var mjög syfjuleg kvenmannsrödd, sem kom f símann. „Afsakið að ég ónáða yður frú Middlesworth, en —“ „Læknirinn er ekki heima“r muldraði frúin, og reyndi að vera kurteis. „Hann er heima HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.