Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 19

arskuld við MacLoon, þegar
tjaldið fél-1 fyrsta kvöldið. Á-
heyrendurnir ætluðu aldrei að
'hætta að klappa fyrir honum.
Hollywood, sem hingað til hafði
ekki virt hann viðlits, söng
honum lof og dýrð. Öll kvik-
myndafélögin vildu fá að
reynslumynda haxrn. Og nú
kom Lionel Barrymore honum
til aðstoðar. Hann fór ásamt
John Barrymore bróður sínum,
inn í búningsherbergi Clarks að
tjaldabaki.
„Þér munuð komast langt“,
sagði John.
Lionel hristi höfuðið. „Hvaða
vitleysa, John. Hann er þegar
kominn langt“.
En það var nú samt fullmikið
sagt.
Barrymore fór með hann á
fund Irving Thalbergs. „Eg
vildi að þú létir hann fá hlut-
verk eyjarskeggja í „Paradísar-
fuglinum". ^Undarleg tilviljun,
fyrsta leikritið, sem Clark hafði
séð.
Thalberg virti hann fyrir
sér, varð starsýnt á eyrun, axl-
irnar og glottið. Hann var laus
við að vera áfjáður, en sam-
sinnti þó tillögunni.
Sérfróðir menn voru látnir
liða hár hans. Þeir lituðu hör-
und hans svart, létu á. hann
mittisskýlu og festu blóm á bak
við annað eyrað á honum. Hon-
Þegar Clark kvæntist Carole Lom-
bard, öðlaðist hann frið. Það féll
mjög vel á með þeim og þau áttu
margar gleði- og ánægjustundir
saman, þangað til dauðinn kallaði
hana skyndilega á sinn fund.
um hafði aldrei fundist hann
vera eins asnalegur. Þegar þessu
var lokið fylgdi Barrymore hon-
um aftur inn til Thalbergs, sem
jafnan er mjög skapstilltur
maður. En nú missti hann stjóm
á tilfinningum sínum.
„Ekki þetta, ekki þetta!“
hrópaði hann. „Burt frá augun-
um á mér!“ Clark ásakaði hann
ekkh
. Svo fór hann til Warners-
bræðra og Universal-félagsins.
En hann var ekki ráðinn. Eyru
hans voru of útstandandi og
HEIMILISRITIÐ
17