Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 46

lagarnir voru að tínast að,
hlaðnir herfangi. Margir voru
ókomnir, svo að við F. gengum
yfir á Ráðhústorgið. Hakakross-
fáninn blakti yfir ráðhúsinu i
mjúku skini kvöldsólarinnar.
Þyrpingar þýzkra hermanna
stóðu á torginu, en annars var
þar allt óbreytt.
Nokkrar athuganir í Brussel.
Strætisvagnar voru á ferðinni,
en einkabílum ekki leyft að aka.
Þjóðverjar höfðu tekið þá flesta
til sinna þarfa. Engin símaaf-
greiðsla var l'eyfð. Kvikmynda-
hús lokuð, en franskar og amer-
ískar myndir voru enn í sýni-
gluggunum. Herstjómin hefur
bannað almenningi að hlusta á
erlent útvarp. Víðsvegar voru
festar upp áskoranir til íbú-
anna frá borgarstjóranum, bæði
á frönsku og flæmsku, um að
gæta stillingar og virðuleika
gagnvart hersveitum Þjóðverja.
Amerískar skrifstofur festu upp
auglýsingar, skráðar á pappír
með merki sendiráðsins, á þessa
leið: „Þetta er eign Bandaríkja-
manna og undir vernd Banda-
ríkjastjórnar“.
Viðauki um 20. maí.
Fórum frá Brussel seint í
dag, og bílar okkar voru fullir
af herfangi því, sem flestir
höfðu keypt. Við komum aftur
til Aachen um hálf níu í kvÖld.
Eitt gekk mér að óskum. Eg
náði samningi við ríkisútvarpið
í Berlín um útvarp frá Köln
klukkan hálf fimm í nótt.
Þegar við vorum á leið-
inni frá Brússel til Aaöhen rák-
umst við á hóp af brezkum
föngum. Það var einhversstaðar
í hollenzka héraðinu Limborg,
úthverfi Maastricht, að ég held.
Þeir voru hnepptir saman í
steinlögðum garði við aflagða
verksmiðju. Við námum staðar
og fórum þangað til að hafa
tal af þeim. Það var dapur-
legur hópur. Það er alltaf ömur-
legt að sjá fanga, einkum eftir
nýafstaðna orustu. Sumir voru
auðsjáanlega með sprengjuhroll,
aðrir særðir og allir úrvinda af
þreytu. En það fékk mest á
mig, hve vesaldarlegir þeir voru
að líkamsburðum. Eg spurði
ýmsa þessara drengja, hvaðan
þeir væru, og hvað þeir störf-
uðu heima. Um það bil helm-
ingur þeirra var skrifstofumenn
frá Liverpool, hinir frá London
og stunduðu sömu störf. Þeir
höfðu byrjað á heræfingum fvr-
ir níu mánuðum, sögðu þeir,
þégiar ófriðurinn hófst. En
það duldist ekki, að þeir höfðu
ekki getað bætt upp lélegt við-
urværi, skort á fersku lofti, sól-
skini og líkamsþjálfun árin
fyrir ófriðinn.
Eg vissi að þessir brezku
44
HEIMILISRITIÐ