Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 41

■ BERLÍNARDAGBÓK l^M
ppE=JBLABAMANNSl
Eftir WILLIAM L. SHIRER
í Belgíu eftir innrás Þjóðverja
Louvan í Belgiu,
20. maí 1940 (frh.)
Við stöldrum stundarkom á
jámbrautartorginu. Flóttamenn
tóku að strjálast að og staulast
gegnum rústimar. Enn mátti
sjá ótta og skelfingu í andlits-
dráttum þeirra, en þeir eru þög-
ulir, beiskir og virðulegir á svip
og stoltir. Við stöðvum nokkra
þeirra, þó að það gangi okkur
hjarta nær, og reynum að
spyrja þá. En þegar þeir sáu
þýzku foringjana með okkur
urðu þeir fáir við og sögðu
okkur ekkert. Þeir staðhæfðu.
að þeir hefðu ekkert séð. Þeir
hefðu ekki verið í borginni
meðan barist var. Þeir hefðu
flúið upp í hæðirnar utan við
borgina.
„Hvernig átti ég að geta séð
nokkuð?“ segir gamll maður
gremjulega og starir óblíðum
augum á Þjóðverjana. Belgiskur
prestur er álíka út undir sig.
„Eg var í klausturkjallaranum“,
sagði hann, „og bað fyrir sókn-
arbömum mínum“. Þýzk nunna
segir frá því, hvemig hún og
þrjátíu og sex böm í hóp
hnipruðu sig saman í klaustur-
kjallara í þrjá sólarhringa. Hún
man það að sprengjuhríðin
hófst á föstudagsmorgun, 1G.
maí. Engin aðvörun kom. Eng-
inn bjóst við sprengjuhríðinni.
Belgía átti ekki í styrjöld.
Belgar höfðu ekki gert neinum
neitt---------. Hún þagnaði og
sá að þýzku foringjamir blíndu
á hana.
„Þér eruð Þjóðverji, er það
ekki?“ segir einn þeirra.
„Ja“. Og svo flýtir hún sér
að bæta við, og það er ótti í
röddinni: „Auðvitað var ég
fegin því, sem Þjóðverji, þegar
HEIMILISRITIÐ
39