Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 37

Heimilisritið - 01.09.1945, Blaðsíða 37
verið dekrað við hana frá fæð- ingu. Rolf var, af ljósmyndum að sjá, myndarmaður. Hann var góður knattspyrnumaður, en vist enginn sérstakur námsmað- ur. Eg þóttist viss um að ég yrði hamingjusöm á þesssu heimili. En eftir hálft ár bæði hataði ég það og óttaðist. Óvild mín hófst þegar fyrsta kvöldið, sem ég dvaldi þar. Við höfðum ákveðið að búa út af fyir okk- ur. En það var ekki nærri pví komandi. Mæðgumar kröfðust þess að við settumst að í her- bergi Fredes. Þar voru góð hús- gögn. Þegar við voru komin þang- að inn um kvöldið, heyrðum við umgang og pískur í herberginu fyrir framan. Þetta þótti okk- ur leiðinlegt. Og við settumst þama að. Frede kvaðst ekki geta íarið. Hann var þó ekki svo efnum búinn, að hann gæti séð fyrir tveimur f jölskyldum. Mæðgum- ar vildu heldur ekki fara. Kis sat heima og vann sér ekkert inn. Þær álitu ekki umtals- vert, að Frede sæi fyrir þeim að öllu leyti. Eg varð þess vör að honum féll þetta illa. Hann vann í garðinum í frístundum sínum, sem voru fáar. Eg mátti ekk: segja neitt við mæðgurnar. Þær fóru að gráta og kærðu fyrir Frede, ef ég lét nokkra van- þóknun í ljós. Þær ósköpuðust yfir ást þeirri er þær bæru í brjósti til hans o. s. frv. Heim- ilið var orðið mér að raunveru- legu víti. Kvöld nokkurt spurði ég Frede, hvort honum væri það- á móti skapi, að ég færi að vinna á skrifstofu aftur, svo að okkur yrði fært að leigja hús- næði og búa út af fyrir okkur. Frede horfði undrandi á mig. Hann strauk hárið, og ég sá að- hönd hans titraði. Hann ver þreyttur. Frede svaraði: „Ester! Getur þú ekki verið hamingjusöm héma? Mig lang- ar svo til að gera ykkur allar ánægðar. Og ég þarfnast friðar“. Eg kvaðst aðeins vilja bæta fjárhag okkar. En hann bað mig að láta sig í friði. Mér gramdist. Hann hafði aldrei fyrr sagt við mig ónotalegt orð. Daginn eftir var ekið á Frede.. Bíllinn hans valt niður brekku- og hann fannst meðvitundarlaus undir honum. Okkur var sagt að hamr myndi ekki deyja, en, ef til vill,. verða sjónlaus. Hann hafði feng- ið mikið höfuðhögg. Læknirinn' sagði við mig: „Frede hefur haft svima upp á síðkastið og fallið í ómegin nokkmm sinnum. Að líkindum HEIMILISRITIÐ 35'
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.