Heimilisritið - 01.05.1947, Blaðsíða 10

Hector Berlioz; franskur; 1803—
1869.
Hann var Edgar Allan Poe tón-
listarinnar, maður gæddur skugga-
legu og frumlegu ímyndunarafli.
Hann kemur manni oft á óvart og
og enn er deilt um snilli lians. Tón-
verk hans eru hnyttin og æsandi,
stundum nokkuð leikaraleg, stund-
um háfleyg.
Symphonie Fantastique.
Felix Mendelssohn; þýzkur; 1809
—1847.
Stundum hnyttilega nefndur
Felix eða sá hamingjusami. Hann
samdi fáguð og glæsileg tónverk,
létt og tindrandi. Hann var vin-
sælasta tónskáld síns tíma, eftir-
læti Viktoríu drottningar, og er nú
á seinni tíð að öðlast auknar vin-
sældar á ný.
TónsmÁð við Jónsmessunœtur-
draum.
Fréderic Chopin; pólskur; 1810—
1849.
Skáldlegur sem Keat, en ekki
eins hreintær og sum vinsælustu
lög hans gefa tilefni til að halda.
Hann samdi næstum eingöngu lög
fyrir píano — hina ódauðlegu
valsa, masurka, polonaisur, són-
ötur o. fl.
Vals nr. 2 op. 6J,\.
Robert Schumann; þýzkur; 1810—
1856.
Hljómkviður hans búa yfir róm-
antískum yndisþokka, einnig pí-
anóverk hans, sem enn eru föst við-
fangsefni snillinga. Enginn stóð
honum framar í sköpun sönglaga,
nema Schubert. Hann var mikill
kennari, og vinur Brahms.
Kinderscenen (í heimi barn-
anna).
Richard Wagner; þýzkur; 1813—
1883.
Slæmur rithöfundur í óbundnu
máli, en stórbrotinn snillingur í
heimi tónanna, innilega tilbeðinn
og hraklega smánaður. Hann
víkkaði sjóndeildarhring tónlistar-
innar næstum jafnmikið og Beet-
hoven gerði á undan honum, og
hann gaf okkur tignarlegasta og
•hálfleygasta ástarsönginn —
Tristan og ísolde.
Giuseppe Verdi; ítalskur; 1813—
1901.
Hann er annað og meira en höf-
undur óperanna, sem niest eru
raulaður í heiminum ('þó það væri
nóg). Þegar hann var hniginn að
aldri, var hann svo þróttmikill
snillingur, að jafnvel enn í dag
hafa tvær síðustu óperur hans,

HEIMILISRITIÐ