Heimilisritið - 01.05.1947, Blaðsíða 34

— Fjandinn hirði löppina á
henni! Þetta er bara uppgerð í
merarskrattanum. Þú veizt, hvern-
ig hún lætur stundum.
Rory ýtti við Morse og ruddist
inn í hesthúsið.
— Bíddu, Rory, bíddu! hróp-
aði Brigid. Hún hljóp á eftir hon-
um, og þeir Gordon og Morse
komu á hælum henni.
En þau voru of sein. Það heyrð-
ist hátt hnegg inni í hesthúsinu,
og Mona kom stökkvandi út. Hún
var með bandbeizli og hnakklaus,
en Rory lét sig það engu varða og
hljóp á bak. Karlmennirnir reyndu
að grípa í tauminn en Rory barði
á handleggi þeirra með svipu, sem
hann hafði gripið ofan af vegg. Svo
þeysti hann gegnum hesthúsgarð-
inn og út á engið. A augabragði
var. Morse búinn að ná sér i hest,
— Verið þér ekki hræddar, ung-
frú Brigid, sagði hann. — Mona
getur ekki borið hann langt, svona
slæm í löppinni.
TÁRIN streymdu niður kinn-
arnar á Brigid án þess að hún
vissi af því. Iíún hallaði sér upp
að grindverkinu. Það var ekkert
annað, sem hún gat gert. Hún
horfði á Rory þeysa út grundirn-
ar og líta glottandi aftur til Morse.
Hún varð þess vör, að Gordon
hafði lagt handlegginn yfrum hana,
og hlýjan frá hendi hans styrkti
hana dálítið.
— Rory er ekki svona — hann
er alls ekki svona — hann er alltaf
svo indæll. Henni fannst hún
verða að segja honum þetta.
— Eg veit það, Brigid.
Henni til mikillar undrunar sá
hún, að Rory sncri við þegar
liann var kominn út á reiðveginn.
En svo varð henni ljóst, hvað
hann ætlaði sér. Hann ætlaði að
hleypa Monu yfir grindurnar, þar
sem Morse hafði verið að æfa einn
gæðinginn daginn áður. En grind-
urnar voru of háar fyrir hlonu.
Ilún myndi aldrei geta komizt yf-
ir.
Aftur hrópaði Brigid! — Rory!
Gerðu þetta.ekki! Og Morse hróp-
aði líka til hans.
Roi-y hlevpti beint að grindun-
um. Hann hvatti hryssuna. Brigid
sá, að hann var að tala við hana.
Hryssan var óhölt núna. Rory var
ennþá hálfhlæjandi.
Þau voru alveg kominn að
grindunum. Brigid hélt niðri í sér
'andanum. Stórir vöðvar hryssunn-
ar hnykkluðust undir gljáandi
húðinni. Rory sló laust í hana, og
hún lyfti sér til stökksins.
Eitt augnablik bar þau við
rökkvaðan himininn. Hryssan sveif
fagurlega yfir grindurnar.
— Flott, sagði Gordon. og
Brigid heyrði, að Rory hrópaði
upp yfir sig af fögnuði. Henni létti,
en brá svo heldur en ekki í brún.
Hryssan hnaut — annar framfótur-
28
HEIMILISRITIÐ