Heimilisritið - 01.05.1947, Blaðsíða 14

Heimilisritið - 01.05.1947, Blaðsíða 14
nokkrar af bókum hans og þykir lítið til koma). í fylgd með rithöf- undinum var kvenmaður, sá digr- asti sem ég hef augum litið, með pokakinnar og lítil grísaraugu, sem ævinlega flutu í vatni er aldrei draup. (Það var ákaflega tauga- skakandi: ég sat andspænis kon- unni við máltíðar og óttaðist, að nú myndi það drjúpa, en það draup aldrei). Hún virtist una sér bezt fyrir framan arininn, og streittist við að sperra hnjákollana .sem fengst hvorn frá öðrum og hélt höndum máttleysislega undir ýstru sér. Hún sat þarna hreyfingarlaus líkt og höggmyndin „Brostnar vonir“ eftir einn eða annan harð- soðinn listamann. Iíinn maðurinn var lítill og grannur á vöxt, gráhærður og góð- legur með blá veraldarfjarræn augu, maður hinnar hlédrægu, feimnu, rómantísku tegundar. Um hinn kvenmanninn er óþarft að fjölyrða, þar eð hún framsegir einungis örfáar setningar og er að öðru leyti sögunni algjörlega óvið- komandi. Eitt kvöldið æsti hann sig upp í storm með svörtum éljum sem knúðu rúðurnar með gný, líkast- an æðisgengnum trumbuslætti. Skálinn nötraði og skalf í storm- hviðunum. Þær urðu æ öflugri og nokkur óró greip gestina. Þeir settu frá sér bækurnar og lögðu við hlustir. Eins fór mér, Okkur varð litið hvert lil annars og það var eins og við uppgötvuðum nú fyrst, að við sátum öll í sömu stofunni. Lágvaxni maðurinn brosti vandr- æðalega og sagði: — Það lítur út fyrir að hann ætli að ná sér upp í ofsa í nótt. — Það ber ekki á öðru, sagði rithöfundurinn svefndrukkinn. — Guð varðveiti sjómennina í þessu veðri, sagði sú konan, sem ég hef verið fáorðari um. Lágvaxni maðurinn reis á fætur og tók að spásséra fram og aftur um gólfið. Skömmu síðar fór rit- höfundurinn að dæmi hans. Eg fylgdi fordæmi þeirra eftir góða stund. Við spígsporuðum aftur og fram um salargólfið, allir þrír, stungum við fótum, hlustuðum og héldum áfram göngunni, og kon- urnar fylgdu okkur með augunum. Allt í einu slokknaði ljósið. Eld- urinn snarkaði í arninum og varp- aði rauðleitum bjarma í hálfhring fram á gólfið, annars var niða- myrkur í salnum. Og eins og flug- urnar sækja í ljósið Tærðum við okkur ósjálfrátt'inn í bjarmahring- inn framan við arininn. Við sátum þar öll þegar frammi- stöðustúlkan kom með Ijósastjaka með þrem kertum, sem hún kom fyrir uppi á arinbríkinni. Ljósin blöktu og kjmlegar skuggamyndir liðu yfir rauð, draugsleg andlit okkar. Stormgnýrinn, trumbudyn- urinn á rúðunum, flöktandi ljósið, HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.