Heimilisritið - 01.05.1947, Blaðsíða 11

Heimilisritið - 01.05.1947, Blaðsíða 11
Othello og Falstaff, ekki hlotið maklega viðurkenningu. Aida. Johann Strauss, yngri; austurrísk- ur; 1825-1899. Valsakóngurinn með ilmborna vangaskeggið. Öllum dans- og kaffihúsahljómsveitum hefur ekki enn tekist að gera hann úreltan og leiðinlegan. Vinsælasta lagið er — Dóná svo blá. Stephen Collins Foster; amerískur; 1826—1864. Johannes Brahms; þýzkur; 1833— 1897. Enda þótt hann gerði lítið úr sjálfum sér, er hann einn af þeim stærstu. Tónsmíðar hans eru yfir- leitt þrungnar en þó þýðar; söng- lögin hafa ljúfleikablæ þjóðlag- anna. 1. hlj&mkviðan. HEIMILISRITIÐ Modest Petrovich Mussorgsky; rússneskur; 1839—1881. Sú var tíðin, að tónlist Mussorg- skys var kölluð „villimannlega ljót“. Hún er í raun og veru villi- mannlega fögur. Heitur föðurlands- vinur samdi óperuna Boris God- unoff, sem er hrikaleg, djúptæk og eins rússnesk og sjálf Kreml. Nótt á eyðifjalli. Peter Ilich Tchaikovsky; rússnesk- ur; 1840—1-893. Þegar við erum ung og aivöru- gefin og við ræðum um lífið og list- ina á kvöldvökum, þá er hann tónskáldið okkar. Hann samdi rómantísk, yndisleg, þunglyndisleg lög. Pathétique Tchaikovskys er önnur vinsælasta hljómkviða, sem til er. Anton Dvorák; tékkneskur; 1841—' —1904. Hann hafði áhuga á þjóðlögum, hreinni sveitatónlist. Hann samdi líumoresque og frægasta tónverk, sem samið hefur verið vegna am- erískra áhrifa. — Hljómkviðu frá Nýja heiminum. Edvard Hagerup Grieg; norskur; 1843—1907. „Snillingar eins og Bach og 5 Hann kenndi þjóð sinni að syngja hennar eigin lög. Hann lifði ekki það lengi, að hann næði fullum þroska, sem tónskáld; en sem söng- lagahöfundur einstakra laga vérð- ur hann vinsæll svo lengi sem leikið er a gítara og raddir eru til að syngja. Old Folks at Home, Old Black Joe, eða Oh! Susanna. f
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.