Heimilisritið - 01.05.1947, Blaðsíða 37

brosti á móti. Nú fannst henni
hann aftur vera nálægur sér.
Hann tók í hönd hennar og
þrýsti hana. — Brigid, þú skalt
ekki iáta hálfa ævina líða þannig,
að þú lærir ekki að haga þér öðru
vísi en asnakjálki. Fyrirgefðu þess-
um pilti þínum. Hann leit á hana.
— Þú verður einhvern tíma að
byrja — og því fyrr því betra. Við
erum bæði eigingjörn, Brigid. En
það dugar ekki. Við höldum, að
við séum einhverjir englar, en það
erum við sannarlega ekki. Við er-
um púkarnir í sjálfum okkur.
Mundu það. Og hringdu í þennan
strák.
— Ég skal gera það, Rory, svar-
aði hún — og var alveg hissa á
því, hve henni létti við það lof-
orð.
SKÖMMIJ síðar fór hún út.
Móðir hennar var ennþá í for-
salnum.
— Við skulum lofa Rory að sofa,
Brigid. Við skulum fá okkur te.
Brigid brosti, og brosið var svar
við því, sem hana langaði til að
segja: — Ég hataði þig aldrei —
ég saknaði þín svo mikið — við
Rory vorum ekki með sjálfum okk-
ur, meðan þú varst burtu.
— Hvaða ungi maður var hérna
áðan, Brigid?
— Hann heitir Gordon Baird.
Þegar hún nefndi nafn hans, þá
gerðist eitthvað innra með henni.
Gordon. Áður var það Phil. En
nú var það breytt. Svo hugsaði
hún með sér: — Nú þarf ég ekki
að fyrirgefa Phil.
Hún vissi það allt í einu. Hún
var ekki lengur ástfangin af hon-
um. Framkoma hans hafði ekki
sært hana vegna þess að hún elsk-
aði hann, heldur hafði henni gram-
ist aðeins vegna þess, að hún gat
ekki þolað, að hann renndi hýru
auga til annarrar. Svo hafði hann
líka misskilið hana í kvöld —.
— Ég þarf ekki að fyrirgefa hon-
um.
En hún þurfti þess nú samt.
ÍYm varð að fyrirgefa Phil. Rory
vildi, að hún gerði það. Hún varð
að vera vingjarnleg við Phil. Það
var svo auðvelt að vera óvingjarn-
leg. Það var svo auðvelt að hafa
á réttu að standa.
Einhver — líkur Gordon Baird
— yrði að vita, að hún gæti verið
vingjarnleg, áður en hann kæmi
aftur.
— En ég get aldrei sagt hon-
um það.
En innst í hjarta sínu vissi hún,
að hann myndi samt vita það.
B N D I R
ÁKJÓSANLEG
— AÍSur en ég ræð yður hér á skrifstof-
una langar mig til að vita, hvers vegna þér
hættuð þar sem þér unnuð síðast.
— Eg held að konu húsbóndans hafi ekki
h'kað framkoma mannsins síns við mig,
— Getið þér byrjað á morgun?
HEIMILISRITIÐ
31