Heimilisritið - 01.05.1947, Blaðsíða 56

heldur sjálfa ef svo mætti segja.
Það er gagnstætt skapi hennar að
hætta við hálfnað verk. Þegar hún
hefur eitthvað verkefni að vinna
gengur hún að því heil og óskipt
og segir: „Það verður að ganga“.
Helena er umburðarlynd. Hún
reynir aldrei að knjesetja mig í
skoðunum mínum. Hún hefur sín-
ar skoðanir og leyfir mér líka að
hafa mínar afskiptalaust.
Og þar af leiðandi rífst hún ekki.
Hún hamast ekki á mér með spurn-
ingum eins og þessum: „Af hverju
gerirðu nú þetta?“ „Hvenær ætl-
arðu að láta verða af því að gera
þetta?“ Hún gerir aldrei tilraun
til að stjórna vinnu minni, leggja
mjer lífsreglur um hvað ég eigi að
gera í frístundum mínum, eða
hvaða vini ég eigi að velja mér.
Hún snuðrar ekki eða njósnar. Ef
ég er tregur til að tala, þá lætur
hún mig óáreittan. Hún getur beð-
ið. Iíún er ekki ein þeirra eigin-
kvenna, sem stöðugt heimta skýrsl-
ur um, hvar eigmmaðurinn hafi
verið, hvað hann hafi verið að gera
og með hverjum, livers vegna og
til hvers. Helena kann að hlusta,
en forvitni hennar er þó í hófi.
Hún opnar ekki bréfin mín og
heimtar ekki að fá að lesa bréf,
sem ég hef skrifað eða leitar í vös-
um mínum.
Ég hef frið hvað peninga snert-
ir. Ekki vegna þess, að það sé of
mikið til af þeim. En ég þarf ekki
50
að gefa skýrslu um hvern evri og
hún ekki heldur. Ég læt hana
hafa peninga vikulega og held
nokkru eftir handa sjálfum mér.
Hún greiðir það, sem fer til heim-
ilisins og í fatnað, en ræður svo
sjálf, hvað hún gerir við afgang-
inn. Ég greiði tryggingariðgjöld,
skatta, læknareikninga og lyfja, en
eyði að öðru leyti, eða legg fyrir,
eftir eigin geðþótta. Mér er ljóst,
að þessi aðferð er á móti ráðlegg-
ingum ýmsra, en ég kann vel við
hana.
Helena er ekki fullkomnunin
sjálf. Hún getur verið kenjótt, en
þótt það geti stundum-verið leið-
inlegt, þá vildi ég ekki að hún væri
öðru vísi, því tiltæki hennar setja
sinn svip á persónuna.
Hún hatar flugur og á það til að
rjúka upp og slá til þeirra í ann-
arra manna húsum. Hún á það til
að líta nokkuð einhliða á málin.
Ef það hafa komið þrír rigningar-
dagar í septeinber getur hún sagt
frá því síðar, „að það hafi verið
hellirigning allan september“.
Hún nennir naumast að setja nið-
ur í ferðatöskur cða skúffur. Þar
er allt í óreiðu hjá henni. — Hún
jórtrar tyggigúmmí.
Hún er skemmtileg, af því að
hún skemmtir sér sjálf. Hún hefur
ýmist gaman eða leiðindi af lífinu,
eftir atvikum, og hún hefur hæfi-
leika til að hrífa aðra með sér. Það
virðist alltaf sjóða niðri í henni
HEIMILISRITIÐ