Heimilisritið - 01.05.1947, Blaðsíða 31

Heimilisritið - 01.05.1947, Blaðsíða 31
Ég geri ráð fyrir því, að þú vit- ir, að við faðir þinn skiljum ekki lengur hvort annað. Mér þykir það leitt, vegna þess að ég hef elskað hann, — og ég elska þig. En ég veit, hverjar tiifinningar þínar eru gagnvart Rory. Ég vildi óska, að ég gæti réttlætt sjálfa mig í þínum augum. Það myndi hver móðir gera. Þú ert nógu gömul núna, til þess að ég gæti talað við þig, ef —. Ilún stóð upp og gekk út að glugganum og starði hugsandi út j'fir inarglita blómabreiðuna í garðinum. — Ef þú værir dóttir mín. En þú ert dóttir Rorys. Ef til vill hefði ég átt að leggja mig bet- ur fram. En sumum er það ekki lagið. Sum okkar eru ekki gjörn á að láta tilfinningar sínar í ljós. Hún sneri sér nú aftur að dóttur sinni. — Brigid, þegar þú verður eldri, þá vona ég, að þú munir það, að ti'lfinningalíf sumra 'er mjög flókið. Sumir vita, að þeir verða að reka sig á. — Mamma, sagði Brigid sein- lega. — Ég veit ekki, við hvað þú átt. < — Ég veit að þú skilur mig ekki. Það glitraði á eitthvað í augum Helen, þegar hún gekk út úr herberginu. Hún hafði ekki fvrr lokað á eftir sér en síminn hringdi. Brigid yar ennþá mikið niðri fyrir. Eitt- hvað var að brjótast um í henni, og hún gat ekki gert sér grein fyrir, hvað það var. Phil var í símanum. — Brigid, má ég ekki koma til þín? Viltu ekki lofa mér að tala við þig um það, sem gerðist í gærkvöldi? — Ég vil ekki tala við þig Ilún lagði heyrnartólið á. Svo grúfði hún sig fram á síma- borðið. Ilún vissi ekki, hversvegna tárin hrundu niður á grönn hand- arbökin. Q SÁLARÁSTAND það, sem hún komst í þennan morgun, hélst alla vikuna. Ilún hefði átt að vera feg- in því, að Ilelen skyldi fara burt, en það var hún ekki, — ekki fremur en að henni væri fróun í því að skella niður símatólinu, þeg- ar Phil hringdi. Aftúr og aftur sagði Brigid við sjálfa sig: — Þetta er réttmætt’ — það er réttmætt. Hvort tveggja er rétt. Ilann sæðri mig, og ég mun aldrei fyrirgefa honum, og ég mun aldrei fyrirgefa mömmu það, sem hún gerði á hlut Rorys. Þau Rory voru vön að fara á hestbak saman og segja gam- anyrði við matborðið. En hann var einkennilegur og daufur, jafnvel gagnvart henni. Ilann var oft langt fram á nótt niðri í borginni, og hún vissi, að hann var oft drukkinn, þegar hann kom heim — Rory, sem annars hafði aldrei gert slíkt. HEIMILISRITIÐ ■ - 25
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.