Heimilisritið - 01.05.1947, Page 23

til að bjóða Phil að
koma með okkur?
Brigid liristi höfuðið.
— Nei, mér finnst
skemmtilegast, að við
séum ein í slíkum
ferðalögum. Það var
satt. Hún gat ekki
skýrt það fyrir sjálfri
sér, — en Phil var Phil.
Rory var Rory. Henni
fannst bezt að liafa þá
hvorn í sínu lagi.
— Þá það, karl-
mannafæla, sagði Rory
um leið og þau stigu út
úr bílnum. Hann var
hlæjandi, þegar þau
gengu upp að húsinu,
en þegar þau komu
auga á móður Brigids
á svölunum, þá hvarf
brosið eins og dögg fyr-
ir sólu.
Helen sá Rory og
stóð upp, há og grönn
í dökkgrænum kjól.
Hún bar höndina að
hárinu, hrafnsvörtu og
mjúku og gekk svo inn
í húsið. Varir Rorys
herptust saman. Brigid
sá sársaukadrætti í
andliti hans.
Hún var gripin þess-
ari venjulegu hugsun
og þeim óþægindum,
sem ávallt fylgdu
Þau höfðu verið að vaða í fjörunni, cn f>au voru hœtt að vaða.
HEIMILISRITIÐ
17