Heimilisritið - 01.06.1949, Qupperneq 25

Billy til niikillar undrunar
i'laug Gene á hann, en hann
beygði sig og Gene steyptist á
hausinn nieð braki og brestum.•
A næsta augnabliki var hann
risinn á fætur og gerði allskon-
ar, kynlegar hrevfingar og sveifl-
ur með handleggjum og fótum,
en gætti þess vandlega að snerta
Billy ekki.
„Vertu nú ekki að yfirdrífa
þetta svona mikið“, sagði Beryl.
„Það endar með því að þú meið-
ir þig“.
„Ég þoli þetta ekki lengur“,
stundi Gene, „í guðs bænum
Billy hentu mér í sjóinn“.
„Hann getur ekki lyft þér
nema með tvöfaldri talíu“, sagði
Bervl, „en mér hefur komið ráð
í hug. Þú stekkur á Billy, en
liann beygir sig niður, og þá
stinguðu þér út af flakinu. í fjar-
lægð lítur svo iit sem Billy hefði
slegið þig í sjóinn. Þá hefur sag-
an um Davíð og Golíat endur-
tekið sig, og Billy syndir sem
sigurvegari til lands. Hafið' þið
skilið hvað ég meina?“
„Já“, svaraði Gene raunalega.
Hann stökk í loft upp, rak upp
hroðalegt öskur og sveif rétt fvr-
ir ofan höfuðið á Billy og hvarf
með skvettum og gusugangi í
sjóinn.
Allt þetta virtist svo raun-
verulegt, að Billy, himinlifandi
yfir sigri sínum, barði sér á
brjóst og steig stríðsdans á flak-
inu.
..Bless Billy!“ sagði Beryl.
Billy synti til lands, þar sem
Hetty beið hans.
„Billy, — er hann--------?“
„Hann jafnar sig áreiðanlega
fljótlega“, sagði Billv kærulevs-
islega. „Stúlkan veitir honmn
aðhlynningu, hún er ágæt, þau
ætla að giftast“.
„Já, en hvers vegna þá--------?“
„Enginn sem grætir stúlkuna
mína sleppur við refsingu. Því
stærri sem hann er því þyngra
verður fall hans. — Og þetta á
eins \ ið um stúlkur“, bætti hann
við og leit á Hetty íbygginn á
svip. „Farðu nú inn í baðhúsið
og klæddu þig, því að nú ætl-
um við í gönguferð og — Hetty
—“ hann gægðist inn uin dyrn-
ar —.
„Hvað Billy?"
Hann kyssti hana, og hún
virt-ist ekkert hafa á móti því.
Varir hennar voru heitar og
saltar, þegar Billy kyssti hana,
andlitið var kafrjótt og augun
ljómuðu.
Billy gekk út og stóð vörð hjá
baðhúsinu. Hann kom auga á
háan mann, sém stóð úti á flak-
inu og veifaði til hans, og þegar
Billy hafði litið í kringum sig og
fullvissað sig um að enginn sæi
til hans, veifaði hann á móti.
ENDIR
HEIMILISRITIÐ
23