Heimilisritið - 01.06.1949, Page 39

Susanne
táldregur
„EKKI SATT ... ykkur Eng-
lendingúm finnst það vanalega
vrera ófyrirgefanlegt, að við
frönsku konurnar skulum ekki
Iiika við að látast vera annað og
meira en við erum, til að halda í
eiginmenn okkar“.
Nigel Fraser staðnæmdist
undrandi framan við dagstofu-
dyrnar. Það var Susanne, konan
hans, sem talaði.
„Mér fyrir mitt leyti finnst
það vera meira nytsamlegt en
ófyrirgefanlegt“, sagði önnur
rödd. „En segðu mér .. . hvern-
ig datztu eiginlega ofan á „við-
undrið'“, eins og þú kallar hann?
Hann er franskur, er það ekki?“
„Jú, ég þekki hann frá París.
Þegar Nigel tók mig með sér
Smásaga,
þýdd úr ensku, sem endar
á óvæntan hátt.
hingað til Englands, vissi ég ekki
hvað ég ætti til bragðs að taka.
Þú getur ímvndað þér, að ég
varð glöð, þegar ég frétti, að
hann ætlaði líka að setjast að i
London“.
Hvað þýddi þetta allt? AndliL
Nigels varð öskugrátt.
„Og hvað hittirðu hann oft?“
„Það er ekki alltaf auðvelt.
Nigel vinnur svo oft heima. Það
eru margar vikur síðan ég sá
hann síðast . . . en nú verð ég að
hitta hann aftur, og það fljótt!“
„En góða bezta, þú ætlar þó
HEIMILISRITIÐ
37