Heimilisritið - 01.01.1951, Blaðsíða 24

háttaður. Ef til vill hafði hann
farið sér að voða, ef til vill
hafði hún gféymt að setja
brauðið í nestispakka föður
síns. Og svo flýtti hún sér heim.
Allt var í bezta lagi. Kalli lá
sofandi í rúminu, en síðan hafði
hún ekki farið í kvikmyndahús.
Meðan hún beið þess að vatn-
ið syði, hefði hún átt að búa
upp rúmin, en hún kom sér
ekki til þess. Það mátti bíða
þar til eftir kvöldverð.
Nú langaði hana einmitt til
að sitja auðum höndum í
nokki'ar mínútur. Hún skreið
upp 1 gluggakistuna og horfði
á sólina hverfa bak við járn-
brautarbyggingarnar. Hvernig
gat staðið á því, að hún fékk
ekki nema „sæmilegt" í kristin-
fræði? Hvað myndi mamma
hennar segja, ef hún kæmi?
Hún leit skömmustuleg niður
fyrir sig.
Það fór að suða í katlinum.
Marta þvoði upp og lagði á
borð. 'Svo bjó hún til þrjár
steikur úr kjötfarsinu. Tvær
stórar handa pabba og Kalla
og eina minni handa sér.
Það hefði verið gaman að
hafa útvarpstæki. Faðir hennar
hafði gott kaup nú, en hann
vildi ekki eyða því 1 útvarps-
tæki. Hann hafði sagt henni
það allt daginn eftir jarðarför-
ina. Þau sátu í eldhúsinu og
Kalli var úti að leika sér. Fað-
ir hennar sagði henni, að þau
yrðu enn um tíma að búa í
þessu lélega húsi og lifa spart,
þó að hann hefði nú góðar tekj-
ur. Hann sagði henni, að hann
hefði verið stjúpbarn 1 litlu
þorpi og orðið að byrja að vinna
fyrir sér á bóndabæ átta ára
gamall. Dagurinn hófst klukk-
an fjögur að morgni með því
að mjólka tólf kýr. Hann átti
enga skó og var látinn sofa í
köldu herbergi. Hann hafði
unnið tíu króna verk fyrir
hverja 25 aura, sem hann fékk
í kaup. Þegar hann var fjórtán
ára, varð hann smíðalærlingur.
Hann hafði aldrei notið hjálp-
ar og var hreykinn af að hafa
aldrei skuldað eyri.
Þótt hann hefði sparað sam-
an dálítið af peningum, var það
ekki nóg. Hann var sannfærður
um, að slæmir tímar væru i
vændum, og þá var gott að
vera ekki bjargarlaus. Þess
vegna neyddust þau til að búa
þarna enn um tíma, og Marta
varð að sjá um heimilið, svo
að hann gæti sparað útgjöld til
vinnustúlku. Hann brosti til
hennar og sagði, að hún væri
tíu ára, en hann hefði verið
átta, er hann byrjaði að vinna
fyrir sér. Hann spurði hvort
hún treysti sér til þess, og er
hún sagði já, tók hann í hönd
»2
HEIMIUSRITIÞ