Heimilisritið - 01.01.1951, Blaðsíða 44

„Allt í lagi, lóan mín,“ seg-
ii' hann. ,,Ég skal ekki láta
standa á mér.“
Og svo fer hann út, nær í bíl
og ekur beint í bankann. Allt
í lagi. Eftir þrjár mínútur er
hann kominn út með töskuna
og ekur út á flugvöll. En hann
kaupir aðeins einn farseðil. Og
svo sezt hann og bíður.
Það líður heldur ekki á löngu
áður Jenny kemur. Hún brosir
ennþá, en Tilbaka finnst bros-
ið uppgerðarlegt. Hún kemur
rakleitt til hans.
„Jæja, Tilbaki," segir hún.
„Hefurðu farseðlana?“
Hann starir á hana glottandi.
„Þú ert dálaglegur auli,
Jenny,“ segir hann svo. „Þú
lærir aldrei að gæta þín. Held-
ui’ðu virkilega, að ég ætli að
skipta aurunum með þér? Þú
ert jafn einföld nú, og þegar
þú komst úr sveitinni. Hefurðu
ekkert lært af mér og Pereira?
Það er alveg grátlegt, að maður
skuli hafa eytt í þig sínum dýr-
mæta tíma.“ Og hann fær henni
farseðilinn. „Gerðu svo vel,
lambið mitt,“ segir hann glott-
andi. „Hafðu þig svo burt, og
vertu fegin að sleppa svona vel
út úr þessu tiltæki.“
Jenny horfir á hann stórum,
bláum augum.
„Ætlarðu að segja mér, að ég
fái ekki minn hluta af aurun-
um?“ segir hún og bendir á
töskuna.
„Ekki rauðan eyri, góða mín.
Og hypjaðu þig nú burt.“
Hún fer orðalaust, og Tilbaki
stendur álengdar, þar til hann
sér flugvélina taka sig upp með
hana. Svo núir hann saman lóf-
unum og fer heim. Nú getur
hann dregið sig tilbaka. Tvö
hundruð þúsund! Og auk þess
peningar Pereira! Og Pereira
sjálfur úr sögunni! Hann ætlar
að sálast úr kátínu við tilhugs-
unina um, að það sé sama
stúlkan, sem sveik hann vegna
Pereira, og hjálpaði honum
með þetta mikla gróðabragð.
Hann kemur að húsinu og fer
upp með lyftunni til að hafa
fataskipti. Það á að halda upp
á kvöldið.
Þegar hann kemur inn í í-
búðina, sér hann ofurlítið rautt
ljós í myrkrinu. Hann flýtir
sér að kveikja og sér þá að Ijós-
depillinn stafar af vindli og að
vindillinn er milli tannanna á
Snetkin frá morðdeildinni, sem
lætur fara yel um sig í einum
af hægindastólum Tilbaka.
Iiann hefur tvo aðstoðarmenn
með sér.
Snetkin glottir.
„Gott kvöld, Tilbaki,“ segir
hann. „Velkominn heim. Mig
langar til að rabba við þig.“
Tilbaki setur töskuna á borð-

ÍIEIMÍJJSRJTÍÞ