Heimilisritið - 01.01.1951, Blaðsíða 30

Hreinn og
bjartur
staður
SmásagÁ cftir
ERNEST
HEMINGWAY
Þýdd aj
JÓNI JÓHANNESSYNI
ÞAÐ VAR sið'la kvölds, og
allir farnir úr kaffistofunni nema
einn gamall maður, sem sat undir
laufgreinum trjánna er skyiggðu
rafljósin. A daginn var gatan
rykug, en á kvöldin fal döggin
rykið; og gamla manninuin þótti
ánægjulegt að sitja fram eítir af
því hann var lieyrnarlaus; og
seint á kvöldin og á næturnar
var allt hljótt, og hann nam
ldjóðleikann umhverfis sig. Báð-
ir þjónarnir í kaffistofunni vissu,
að gamli maðurinn var dálítið
drulckinn, og að hann var góður
viðskiptavinur; þeir vissu að ef
hann drakk mikið, hætti honum
við að fara án þess að borga, svo
þeir Jiöfðu augun hjá sér.
í hinni vikunni reyndi liann
að fremja sjálfsmorð, sagði ann-
ar þjónninn.
Hvers vegna?
I örvæntingu.
Út af hverju?
Ekki neinu.
Hvernig veizt.u það var út af
elíki neinu?
Hann á sand af peningum.
Þeir settust við borð nálægt
dyrunum og horfðu út á hjall-
ann, þar sem öll borðin stóðu
auð nema það sem gamli maður-
inn sat við í skugga laufsins sem
hreyfðist hægt í golunni. Stúlka
og hermaður gengu fram hjá úti
á götunni. Götulukt kastaði ljósi
á látúnsmerkið á jakkanum
28
HEIMILISRITIÐ