Heimilisritið - 01.07.1952, Blaðsíða 25

henni svo að hún raknaði við.
Eítir litla stund er hún hafði jafn-
að sig sagði ég við hana: Greta,
segðu mér nú allt, þá get ég
máske hjálpað þér, og hún sagði:
ég hélt ekki að neinn vaeri til
eins og þú, sem vilt hjálpa stúlku,
sem á von á barni eftir fáeina
mánuði og annar er faðir að. . . .
Svo fluttum við saman, hún og
ég, við trúlofuðumst, og ég var
allt fyrir hana og elskaði hana,
en hún átti örðugt með að gleyma
honum, það féll mér þungt.“
VANDAMÁL nr. 2 að tíðleika
er á þessa leið: ,,Eg er 18 ára
stúlka og ég hef verið með pilti
í 8 mánuði, hann hefur verið hjá
mér á hverjum miðvikudegi,
laugardegi og sunnudegi, og ég
hef tvisvar verið heima hjá hon-
um. Og ég veit, að honum lízt
afar vel á mig, og mér lízt líka
vel á hann, þó ég sé ekkert skQt-
in í honum.
1 fyrra mánuði var ég á dans-
leik, og þar kynntist ég öðrum
strák. Daginn eftir fórum við í
bíó og drukkum kaffi á eftir og.
skemmtum okkur vel. Hann
spurði mig, hvort ég gseti ekki
haett við þann, sem ég var með,
og verið með sér í staðinn, en ég
gat engu svarað, því ég hef enga
átyllu til að haetta við hinn. En
mér lízt betur á þennan strák en
kærastann, sem er 20 ára og á
að fara í herþjónustu, svo hann
kemur ekki heim í heilt ár, ég
hef lofað honum að vera honum
trú, en nú hef ég þegar rofið það
loforð. Finnst þér að ég ætti að
taka saman við þennan seinni
strák, eða á ég að halda mér við
þann fyrri, ég vil gjarnan vera
með báðum, skiljanlega !"
Svona var það líka með asn-
ann á milli heysátnanna forðum,
og hér er engin ástæða til að taka
vægilega á hlutunum. Það gerir
Karin Walli ekki heldur, og að
dæma eftir töfrandi undirtektum
lesendanna, eru þvílík svör afar
vinsæl lesning — að líkindum þó
ekki meðal þeirra, sem þeim er
beint til, en að dæma eftir sí-
felldri endurtekningu þessarar
spurningar, er þetta hin veika
hlið unglingsstúlkunnar. Hér fell-
ur Eva í freistni eins og hún hef-
ur alls staðar gert og ævinlega frá
upphafi vega sinna.
Nú myndi kominn tími til að
hætta, en mér er ljóst, að það,
sem ég hef sagt hér að framan,
kann að hafa gefið lesandanum
allt of dökkleita hugmynd um
siðgæðisástand unglinganna. En
það er ástæðulaust. Átta ára
lestur óþvingaðra, opinskárra
bréfa frá persónum, sem vegna
sænskrar blygðunarsemi myndu
aldrei láta sig dreyma um að trúa
JÚLÍ, 1952
23