Heimilisritið - 01.07.1952, Blaðsíða 23
sig í fyrsta sinn, og segi hún nei,
missir hún piltinn sinn. Segi hún
já, þá veit hún nokkurn veginn,
hvað af því getur leitt. Hún er
ekki heimskari en svo; við höf-
um eins og kunnugt er heimsins
hæstu fæðingartölu utan hjóna-
bands, og því miður einnig, að
minnsta kosti á pappírnum, fyrir-
myndar löggjöf um barnsfeður og
ógiftar mæður. En þar sem ekk-
ert er, verður ekkert tekið og þá
missir jafnvel kóngurinn rétt sinn,
og myndi hjartasár sautján ára
móður læknast af þrjátíu krón-
um á mánuÖi, þegar hún sér
föður sinn dansa jazz við aÖrar
stúlkur á haustdansleikjum í-
þróttafélagsins ?
Eitt er alveg víst: Það stoðar
ekkert að lesa þessar gömlu siða-
prédikanir yfir nútíma æsku Sví-
þjóðar. Hin takmarkalausa ör-
vænting Kristínar Lafransdóttur
fyrir brúðkaupsnóttina af því hún
var ekki lengur jómfrú og óttað-
ist, að brúðguminn myndi kom-
ast að því, hefur aldrei orðið til-
efni bréfs til Karin Walli. Stúlk-
an, sem ekki hegÖar sér sóma-
samlega, það er sú, sem skiptir
um ,,vin“ einu sinni í viku eða
mánuÖi, og veitir öllum sama
rétt, hún er fyrirlitin og dæmd.
En stúlkan, sem lætur sig ekki,
þrátt fyrir ..stöðugt vinfengi“,
jafnvel þó hún sé aðeins fimtán
eða átján ára, er skoðuÖ sem ó-
heilbrigÖ undantekning. Um hana
er viðhaft hið hnyttilega orð
,,þurr“, og ,,þurra baunin" er
brjóstumkennanleg — því til þess
að fá notið bíðuatlota, yrði hún
að selja sig til kynferðismaka,
sem hún oftast er of ung og ó-
þroskuð til að skilja og njóta.
AS maður tali ekki um áhætt-
una !
SLÍKUM bréfum svarar Karin
Walli í hverri viku: Þetta er
hrein þvingun, stúlka litla. Sá
piltur, sem setur stúlkunni sinni
slíka kosti að velja um, ann
henni ekki á réttan hátt. Slíti
hann kunningsskapnum, segi hún
nei, þá ber hann ekki mikla blíðu
í brjósti til hennar og hefur ekki
mikla samúð með henni. Hann
er einungis eigingjarn, eða ef til
vill heldur hann, að hann verði
maður með mönnum fyrir bragð-
ið. ÞaS er sitt hvað, sterkasta
hvöt þroskaðs fólks, eða þegar
um æskufólk er að ræða, sem
samkvæmt áliti allra skynbærra
lækna, hefur einungis gott af að
temja sér að hemja hvatir sínar.
Segi hann eitthvað annað, er það
ósatt. Og piltur, sem ekki vílar
fyrir sér að þvinga stúlkuna sína
til einhvers, sem hún vill ekki,
honum er illa trúandi til að
standa trúr við hlið hennar, ef
JÚLÍ, 1952
21