Heimilisritið - 01.07.1952, Blaðsíða 42

þegar fyrsta skelfingaróp hennar
kvað við.
Það var hrópað og hlaupið . . .
svo kvað við annað óp um hjálp.
Jeff, sem hafði horft á þetta með
ánægjubrosi, hrökk við. Það
hljómaði næstum alltof eðlilega.
Ritley leit skelfdur á Jeff.
,,Flýtið yður!“ hrópaði Jeff.
,,Syndið fram og bjargið henni!“
En Ritley skildi auðsjáanlega
ekki, að Jeff hafði ætlað honum
hlutverk í leiknum. Hann stóð
hikandi og horfði út á sjóinn. Jeff
tók að gerast áhyggjufullur.
Brimið var orðið ískyggilegt, og
það voru engir að synda aðrir en
'Marina. 1 þessu sást aftur til
hennar, og allt í einu skildist Jeff,
að þetta var enginn leikur af
hennar hálfu, heldur alvara. A
næsta andartaki hajFði hann
fleygt af sér jakka og skóm og
synti fram til hennar með löng-
um, öruggum tökum.
Aður en hann komst til henn-
ar, hvarf hún aftur, en Jeff stakk
sér og náði henni upp á yfirborð-
ið, þótt hún berðist um sem óð
væri til að losa sig.
,,Elskan . . . vertu róleg! Það
er ég, Jeff. Nú ertu örugg.“
Hún var hálf meðvitundarlaus
og hélt í hann dauðahaldi, og
það gerði honum erfiðara fyrir.
Honum tókst að losa aðra hönd-
ina og svo sló hann hana undir
hökuna, svo hún varð alveg mátt-
laus. Síðan synti hann til lands
með hana og veittist það létt, því
öldurnar hjálpuðu til.
Hann leit niður á andlit henn-
ar . . . á munninn, sem var föl-
ur . . . og svo kyssti hann hana.
Það var að vísu saltur koss, en
honum fannst hann samt unaðs-
legur.
,,Eg elska þig,“ hvíslaði hann
og kyssti hana aftur. Þegar hann
kom í fjöruna, buðust margar á-
kafar hendur, sem hjálpuðu hon-
um að bera Marina upp í sand-
inn. Hún var aftur tekin frá hon-
um, en hann hafði þó kysst hana.
ÞAÐ leið klukkutími áður en
þau gátu aftur talazt við í ein-
rúmi.
,,Mér þykir leitt, að ég skyldi
slá svona fast,“ sagði Jeff afsak-
andi. ,,En það var nauðsynlegt
að gera þig alveg meðvitundar-
lausa.“
,,Það tókst nú samt ekki,“
sagði hún brosandi og neri sára
hökuna.
,,Tókst ekki ? Já, en þá . . .“
,,Já, þá uppgötvaði ég, að aug-
lýsingar eru ekki mikilvægastar
af öllu . . . því þessi koss hefur
víst ekki eingöngu verið ætlaður
áhorfendunum ?“ sagði hún hlæj-
andi.
Jeff var ekki seinn að sannfæra
40
HEIMILISRITIÐ