Heimilisritið - 01.07.1952, Blaðsíða 15
eftir, í hvaða átt líkamshreyfing
vísar. Margar tilfinningar og
skapgerðareinkenni eru samfara
hreyfingum, sem takmarkast af
ákveSinni stefnu : upp og niSur,
til hægri og vinstri. ViS horfum
upp, er viS viljum láta í ljós von,
viS horfum niSur, þegar viS er-
um þreytt og örvilnuS. Fólk rétt-
ir ósjálfrátt armana upp og út til
aS láta í ljós trú, hrifningu og
lífsgleSi. Bölsýni, þunglyndi og
óbeit er látin í ljós meS niSurvís-
andi hreyfingum. Utvísandi
hreyfingar, frá líkamanum,
benda á hreinskiliS, hlýlegt eSa
útvísandi eSlisfar. Hreyfingar,
sem stefna inn aS líkamanum,
gefa til kynna kulda, bælingu,
varnarstöSu og innvísandi eSlis-
far.
Þegar maSur krossleggur hand-
leggina á brjóstinu, er hann senni-
lega í þrjózku, ef til vill stríS-
lyndu skapi. Þegar konan þín
snýr höfSinu undan og lítur á
þig út undan sér, er þú skýrir
henni frá, hvar þú hafir veriS,
er þaS vottur um tortryggni og
efa. Fólk, sem leggur undir flatt,
er oft skapbrátt. ÞaS er líka fljótt
aS fyrirgefa, er oft dálítiS frum-
legt og duttlungafullt. Þeir, sem
baSa út báSum höndum, er þeir
tala, eru heitir og ákafir, og láta
oft fremur stjórnast af tilfinning-
um en dómgreind.
ÞiS haldiS ef til viJl, aS flökt-
andi augnaráS sé vottur um
slæma samvizku, en þiS ættuS
aS vita, aS forhertir glæpamenn
eru oft nógu ,,kaldir“ til aS hafa
fullkomna stjórn á augum sínum.
Fólk, sem starir annarshugar fram
undan sér, hefur venjulega list-
hneigSir og skortir oft lífsfjör.
Þeir, sem leggja í vana sinn aS
stara niSur fyrir sig, eru gjarn-
an fremur óhagsýnir eSa hneigS-
ir fyrir heimspekileg heilabrot.
TilburSir ræSumanns segja oft
meira en orSin, sem hann talar.
Þeir, sem stySja olnbogunum á
ræSustólinn, eru hagsýnir, ör-
uggir og vissir í sinni sök. Þeir,
sem taka föstu taki í brúnina á
ræSustólnum, eru markvissir og
árásargjarnir, en ekki alveg viss-
ir um sínar eigin skoSanir og
hættir til aS nota of mörg orS.
RæSumenn, sem lyfta örmunum
í axlarhæS og rétta út hendurnar,
hafa oft lýSskrumarahæfileika og
geta sefjaS mikinn mannfjölda.
Hitler og Mussolini notuSu mjög
þessa handatilburSi.
Handtak getur sagt mikiS um
skapgerSina. Gabbarinn tekur
alltaf föstu taki, sem einungis er
uppgerS og látalæti, snögg og
krampakennd, kreistandi hreyf-
ing. Sá hreinskilni og opinskái,
sem er ófeiminn, hristir höndina
og handlegginn duglega upp og
JXJLÍ, 1952
13