Heimilisritið - 01.07.1952, Blaðsíða 57

Heimilisritið - 01.07.1952, Blaðsíða 57
verið stillt og prúð stúlka, sem vann af kappi og dvaldi næst- um öll kvöld heima. Fyrir ári síð- an hafði hún kynnzt 24 ára göml- um bróðursyni forstjórans. Ungi maðurinn hét Chester Gillette og vann einnig í verksmiðjunni. Chester og Billie urðu vinir, og hann fór að venja komur sínar í matsöluhúsið. Þremur vikum áður en atburð- urinn við Stóra-Moose vatnið skeði, hafði Billie sagt upp starfi sínu og farið heim, undir því yf- irskini, að hún þarfnaðist hvíld- ar. Hún hafði nokkrum sinnum gefið foreldrum sínum í skyn, að hún myndi bráðlega giftast, og hún og móðir hennar höfðu setið við að sauma í búið á kvöldin. Nú var farið að grennslast fyr- ir um Chester Gillette. Var hann þessi dularfulli Carl Graham ? Upplýsingar frá lögreglunni í Cortland leiddu í ljós, að hann hefði ekki komið í verksmiðjuna síðan á laugardag. Utvegað var bréf með rithönd Gilletts. Skriftin var hin sama og Carls Grahams í gestabók Glenmore gistihússins. An efa voru Gillette og Graham einn og sami maður. Bert Gross, sem var verkstjóri í verksmiðj- unni og vinur Chester Gillettes, hafði lesið í blöðunum um dauða Grace Brown og leitina að fylgd- armanni hennar. Hann tók sér strax ferð á hendur til Stóra- Moose vatns til að hjálpa lög- reglunni. Klukkan hálfníu næsta morg- un, þegar hann, Klock fógeti og Ward saksóknari komu út úr gistihúsinu, lentu þeir beint í flas- ið á Chester Gillette. Hái, ljóshærði maðurinn starði dolfallinn á þá þrjá, og Ward og Klock tóku strax að spyrja hann. I fyrstu svaraði hann vífilengjum, en það var augljóst, að hann hafði ekki verið við þessu búinn, og hann varð brátt margsaga. Gillette hafði auðsjáanlega ekki búizt við, að hann þekktist aftur. Hann varð æ ruglaðri, og að lok- um bað fógetinn hann að koma með inn. Þar hélt Gillette áfram að staðhæfa, að Grace Brown hefði drukknað, þegar bátnum hvolfdi. Ward spurði, hvar hann hefði tennisspaðann sinn. Gillette sagði, að hann hefði verið í bátn- um, er ,,slysið" varð, og bætti við, að hann myndi áreiðanlega fljóta einhversstaðar á vatninu. Þrem dögum síðar, í varðhaldi í Herkimer, hélt Gilette áfram að gefa Ward ruglingsleg svör. Leit- in að tennisspaðanum hafði eng- an árangur borið, og Ward spurði Gillette í þaula, hvar hann væri. Að lokum játaði ungi maðurinn, að hann hefði grafið spaðann niður á leið sinni um skóginn, JÚLÍ, 1952 55
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.