Heimilisritið - 01.10.1954, Síða 4

meðal okkar gekk hann, áður en
langt um leið — undir nafninu
„tréfótur“, Hvílíka eldraun mátti
veslings maðurinn ganga í gegn-
um hjá þessum ruddalega bekk.
Þó að hann væri greindur, og \
tilfinninganæmur og auk þess
fullur áhuga fyrir velferð okk-
ar. hafði hann enga reynslu í að
halda aga.
Forsprakkinn í ofsóknunum
gegn honum var hávaxinn 17
ára piltur að nafni Duncan Orr,
og Jean Dalrymple, stolt og sómi
bekkjarins, studdi hann með
ráðum og dáð. Jean var reglu-
lega fögur, há og beinvaxin og
geislandi af hreysti og fjöri, mó-
eyg með glóbjarta, hrokkna
lokka Qg blómlegt litaraft, enda
var hún bóndadóttir.
Auk góðs búgarðs átti faðir
hennar stóra og gróðavænlega
kornverzlun, svo að Jean taldist
til heldra fólksins í þorpinu. Þar
sem við hinir nemendurnir geng-
um venjulega 1 skólann með
töskurnar okkar og nestisbitann,
tvær brauðsneiðar með ávaxta-
mauki vafðar í dagblað, var
henni ekið í skemmtivagni föð-
ur hennar og samið um, að hún
fengi alltaf góðan heitan hádeg-
isverð í brauðsölubúð í grennd
við skólann.
Án efa var Jean blíðlynd að
eðlisfari, þó að hún væri ein-
þykk í lund og of viss um sína
eigin töfra. En vinsældir hennar
og athyglin, sem hún vakti alls
staðar, varð til þess að spilla
henni og gera hana harðbrjósta
og „hálfforskrúfaða“ eins og við
orðuðum það í skólanum. Henni
tókst aldeilis upp, þegar hún
var að erta „Tréfót“.
Hún hermdi eftir göngulagi
hans, teiknaði skopmyndir af
honum á töfluna, áður en hann
kom inn í skólastofuna, og í
kennslustundunum lagði hún
fyrir hann óþægilegar spurning-
ar, svo að allur bekkurinn skelli-
hló, því að hún var greind og
hnyttin. Það var sama, hvernig
„Tréfótur" lagði sig í líma til
þess að vinna hylli hennar, hún
hratt honum alltaf frá með
keskni sinni. í fyrstunni setti
hann rauðan og honum vafðist
tunga um tönn, en von bráðar
lærðist honum að taka þessu
með þögn og þolinmæði. Hann
horfði aðeins á hinn yndisfagra
andstæðing sinn með einkenni-
legt blik í viðkvæmnislegum,
brúnum augunum. Eitt ár leið,
og hópurinn okkar tvístraðist í
önnum síðustu daganna. Loka-
dansleikurinn var haldinn í hlöðu
hjá Dalrymple. Þar var glatt
á hjalla, og við vorum öll full
af framtíðaráformum. Ég ætlaði
að reyna að fá styrk til háskóla-
2
HEIMILISRITIÐ