Heimilisritið - 01.10.1954, Blaðsíða 47

Bréf frá elsk-
huga mínum
Eg hafði aldrei áður hitt slíkan mann — mann scm
gat fengið mig til að gléyma því, að ég var gift.
ÉG HITTI Neil Mercer fyrst í
samkvæmi hjá vinum okkar
beggja, Önnu og Larry Wing-
Iiam.
Hann var hár vexti, jarphærð-
ur og enn sólbrúnn, þó að sum-
arið væri löngu liðið. Og hann
■var brosandi.
Anna leiddi hann til mín og
kynnti okkur. Við sögðum eitt-
hvað, sem venja er að segja. Svo
setti einhver plötu á grammó-
fóninn, og Neil Mercer bauð
mér faðminn. Hann bað ekki um
dans. Hann þurfti þess ekki.
Ég hafði aldrei orðið fyrir slík-
um áhrifum af manni áður, ekki
einu sinni Steve eiginmanni
mínum, sem ég elskaði. Nú
hreyfði ég mig í eins konar
leiðslu, eins og ég væri alein í
heimi með þessum ókunna
manni. Steve dansaði framhjá
við Beth Mercer, ég gat ekki
einu sinni brosað til hans.
Að dansinum loknum átti ég
fullt í fangi með að hafa hemil
á skjálftanum, sem sótti á mig.
Ég settist við hliðina á Steve.
reyndi að hlæja að gamanyrðum
hans. Ég reyndi að líta ekki á
Neil Mercer, það sem eftir var
kvöldsins.
Loksins gátum við farið. Á
leiðinni heim sagði Steve:
„Skemmtilegt kvöld, viðfelldið
fólk, Mercerhjónin. Heyrirðu
ekki til mín?“
Ég var niðursokkinn í hugsan-
ir minar. Steve hélt áfram:
„Langar þig í sleðaferðina á
sunnudaginn?“ Hvaða sleða-
OKTÓBER, 1954
45