Heimilisritið - 01.01.1957, Blaðsíða 2
f
Efnisyfirlit:
Forsíbumynd af af Diana Dors,
cnsku lcikkonunni.
SÖGUR Bls.
Fyrir ofnum dyrum, sakamála-
saga cftir John Appleby .... i
Ung stúlka i œvintýraleit...... 12
Tigrisdýravciðin eftir ,,Saki“ . . 28
„Ungi rnaður, ég segi yður upp
starfi!" eftir Vicki Baum .... 35
Laun Svartstakks cftir Klóa .... 47
DattÍinn á sjúkrahúsinu, fram-
haldssaga eftir Patrick Qucntin 57
GREINAR:
Bardaginn um konjakið.......... 7
V insælir skemmtikraftar, grein
um Catarinu Valente og' Svend
Asmussen ...................... 33
ÝMISLEGT:
Danslagatexlar ................. 33
Bridgef>áttur Árna Þorvaldssonar 56
Lausn á nóv.-krossgátu.......... 62
Dcegradv'ól .................... 63
Spurningar og svór —• V e r a svar-
ar Iesendum 2. kápusíða og bls. 64
VissirSu það? ........ 3. kápusíða
Verðlaunakrossgáta .... 4. kápusíða
Smælki ......... bls. 6, 27, 31, 44
BORÐSIÐIR
Kœra Vera! Eg var nýlega i heim-
sókn hjá bekkjarsystur minni og var
mér þar boðiS að borða meS fjölskyld-
unni. ÞaS vakti atbygli m'tna, að fólk-
ið notaði mjög óheflaða borðsiði og þó
er þessi fjölskylda talin vel efnuS. Nú
vil ég spyrja þig um 3 reglur, sem for-
eldrar mínir höfðu kcnnt mér: 1. AS
drekka aldrei þegar maður hefur munn-
inn fullan af mat. 2. AS leggja frá sér
hníf og gaffal eftir hverja munnfylli.
3. AS láta ekki teskciðina standa í boll-
anum, heldur nota hana eingöngu til
að hnera í bollanum. Allar þessar reglur
voru þverbrotnar af gestgjöfum mínum.
Eru það kannskc foreldrar mínir, sem
eru sérvitrir og gamaldags? — 17 ára.
Ég vil fyrst benda þér á, að auðæfi
og mannasiðir þurfa ekki endilega að
fara saman. Og í öðru lagi, að þessar
þrjár reglur, sem þú nefndir, cru alveg
réttar. Það getur vel vcrið, að þessar
reglur sýnist dálítið kreddulegar, en.þær
gera þó lífið óneitanlega ánægjulcgra
fyrir borðfélaga manns.
SVÖR TIL ÝMSRA
Svar til Landkrabba: Það cr langt frá
því, að þú sért einn á bát, því að þcir
cru áreiðanlega margir, sem þjást af
minnimáttarkennd. En ég er viss um, að
auðvelt er að sigrast á henni, ef viiji er
fyrir hendi. Oft cldist hún af mönnum,
en ef það bregzt, þá held ég, að bezta
(Framh. á bls. 64)