Heimilisritið - 01.01.1957, Blaðsíða 13

hefur brothljóið, kemur hlcaipandi
og krefst þess að Eiríkur hirði
upp glerbrotin eftir sig. Svo drukk-
inn og vesæll sem hann var, þá
txeystir hann sér ekki til að fram-
kvæma verkið, og þegar hann
kemur auga á öskubíl neðar í
götunni, slangrar hann þangað
og talar við karlana.
— Hvort þeir vilji tína upp
nokkur glerbrot ofar í götunni
gegn sjö mjólkurflöskum fullum
af brennivíni.
En þegar þessi verkamenn
höfðu fengið sína sjö lítra fyrir
viðvikið, var fatið tómt. Klukkan
var ekki nema 9.30 um morgun-
inn; þ.e.a.s. á um það bil 13
klukkustundum hafði þeim tekizt
að losa sig við 180 lítra af dýr-
indis þrúgubrennivíni, sem var
margra þúsund króna virði.
En Eiríkur hafði þó ekki slökkt
þorsta sinn. Eftir að hafa gengið
úr skugga um, að fatið væri tómt,
hélt hann niður í bæinn til að
taka út eitthvað af peningum, sem
hann átti inni fyrir vinnu við höfn-
ina. Á leiðinni hitti hann kunn-
ingja, sem á góða og gamla vísu
var boðið með upp á snaps.
Þennan snapsinn varð þó Eiríkur
að kaupa í Ríkinu.
Furðulegt! Aðeins hálfum sól-
arhring fyrr hafði hann bókstaf-
lega vaðið í þrúgusaft, miðlað í
lítratali á báða bóga, til kunnugra
og öldungis ókunnugra og nú
varð hann oð fara í Ríkið og
greiða 26 sænskar krónur fyrir
eina einustu flösku af innlendu
brennivíni.
Tóma fatið, sem var úr eik var
þó nokkra króna virði, og Eiríkur
bað kunningja sinn að skjótast
niður í bæ og selja það. 1 leið-
inni átti hann að koma við í Rík-
inu og kaupa eina flösku fyrir
peningana.
En pilturinn stakk af og Eiríkur
var einn efíir og fékk sönnun fyr-
ir því að „laun heimsins er van-
þakklæti."
Nú var hátíðinni tvímælalaust
lokið. Þó hún hefði verið stutt
hafði hún aftur á móti verið ó-
venjulega þróttmikil og yfirgrips-
mikil.
En þó hátíðin væri afstaðin var
ekki öll sagan á enda.
Þrem vikum síðar kom lögregl-
an niður í birgðaskemmuna og
sótti Eirík. Bersýnilega hafði ein-
hver slúðrað frá. Piltunum þýddi
ekki að deila við dómarann. Þetta
varð dýrt konjak fyrir hinn 27
ára Eirík og félagana hans tvo,
sem voru 27 og 33 ára gamlir.
Eiríkur, sem aldrei hafði kom-
ist undir mannahendur fyrr, varð
að taka á sig aðalsökina og fékk
8 mánuði, hinir tveir fengu væg-
ari dóm. *
JANÚAR 1957
11