Heimilisritið - 01.07.1957, Blaðsíða 14

á leið til samkvæmisins. Steve
og Maud komu síðust til lniss
ofurstans. Ákveðið hafði verið,
að allir gestirnir skyldu vera í
fötum. Stemningin var dálítið
þvinguð, þegar fyrsti cocktaill-
inn var framreiddur.
— Það er beðið eftir, að þér
og kona yðar setji samkvæmið,
sagði ofurstinn við Steve.
— Setji samkvæmið?
— Já, afklæðið ykkur fyrst.
Þér eruð æfður striplingur —
en það eru við hinir ekki.
Steve fór nauðugur með
ofurstanum inn í herbergi rétt
hjá. Andartaki síðar var hann
einn með Maud og'þau afklæddu
sig þegjandi.
— Jæja þá, komdu, sagði
Maud, þegar þau voru tilbúin.
Steve var heldur lúpulegur.
Hann leit taugaóstyrkur gegn-
um dyrnar út í garðinn, hörfaði
aftur á bak og fór að toga upp
um sig buxurnar.
— Eg fer heim, sagði liann.
Eg gef fjárann í allan stripl-
ingahátt. Allir bæjarbúar liggja
glápandi í gluggunum. Ef til
viíl koma engir aðrir en við
naktir út í garðinn.
Maud greip í buxnaskálmina,
sem hann var ókominn í. — Þú
getur rétt ímyndað þér, sagði
hún, -— að þú verður að athlægi
ef þú ferð ekki lit. Þá fer ég
ein!
—- Aldrei, sagði Steve. —
Láttu mig hafa þetta blað. Hann
fékk sér eitt eintak af Sunshine
Nevvs og hélt því fyrir framan
sig eða réttara sagt fyrir neðan
sig. — Þarna er líka blað handa
þér, sagði hann við Maud.
— Takk, svaraði hún, — ég
þarf ekki að skammast mín fyrir
neitt.
Þau fóru út í garðinn. Steve
leitaði hælis í garðstól á gras-
blettinum og breiddi úr blaðinu
fyrir framan sig. Maud fékk
sér ófeimin sæti í öðrum garð-
stól. Hann þorði ekki að líta
upp.
— Eru þau komin? spurði
hann.
— Já, sagði Maud, — sum
þeirra, en nú eru þau víst í
óða önn að klæða sig úr. Þarna
kemur Dr. Kennedy.
Stevæ andvarpaði léttara,
þegar hann sá doktorinn ganga
þungum skrefum yfir blettinn,
stóran og feitan og vTel smurðan
með sólarolíu.
Það eina, sem ég hefi á móti
þessum striplinga-samkvæmum,
sagði hann um leið og hann sett-
ist, er að maður getur hvergi
haft tóbakspunginn!
Einn af öðrum birtist nú hinir
sólarolíubrúnu gestir og allir
12
HEIMILISRITIÐ