Heimilisritið - 01.07.1957, Blaðsíða 42

að þeir tækju á sig langar ferðir
til þess að setjast upp á heimili
hennar, skyndilega og óboðnir.
Hann hefði getað talið slíka
heimsókn hreina ósvífni, og sagt
svo, og vísað hinum gestkom-
andi Frakka til dyra.
En það var öðru nær. I stað
þess fékk gesturinn svefnher-
bergi, sem hann flutti farangur
sinn í, og bjó um sig til nokkurra
vikna dvalar.
Ivvöld eitt í marz var sam-
kvæmi í vínbarnum í Bláa
akkerinu. Það var mikill gleð-
skapur, og það var enginn hörg-
ull á drykkjarföngum. Jones,
glaðlyndur og alúðlegur, slóst í
hópinn. Hann gerði sér í sann-
leika sagt verulegan dagamun.
Og það svo um munaði, því að
fyrir morgunverð næsta morgun
fannst honum hann þurfa af-
réttara áður en hann snéri sér
að vandamálum dagsins. Hann
fékk sér einn lítinn, og innan
skamms lá hann dauðvona í
kvölum. Honum hafði verið gef-
ið stryknine.
Ivrufning sannaði það líka
íljótlega, og bæjarlögreglan lét
ekki standa á sér, að hefja rann-
sókn málsins. Ekki stóð heldur á
Eleet Street. Innan einnar eða
tveggja klukkustunda var hinn
venjnlegi hópur glæpafregnrit-
ara stóru blaðanna búinn að
gera innrás í Byfleet, reiðubúinn
til þess að grafa upp hvert smá-
atriði af því, sem átti bersýni-
lega eftir að verða æsandi morð-
mál.
Eg var þar á meðal. Og þótt
ég væri fljótur af stað, fann ég
þegar ég lcom til Byfleet og
ætlaði að gera það einfaldasta,
að leigja herbergi í sjálfu Bláa
akkerinu, að leikið hafði verið
heldur betur á mig. Slyngur
fregnritari eins af andstöðublöð-
unum hafði leigt öll laus her-
bergi í gistihúsinu fyrir sig og
Ijósmyndara sinn — aðeins
klukkustund áður en ég kom
þangað.
Það var gert í þeim tilgangi
að færa blaði hans gífurlega
yfirburði yfir hin blöðin. Hann
hafði gistihúsið alveg út af fyrir
— og lögreglan gat ekki með
góðu móti vísað honum út.
Þannig gat hann haft gætur
á leynilögreglumönnunum, fylgzt
með þeim konm og fara, náð í
einrúmi í viðtöl við og ljós-
myndir af starfsfólkinu, og haft
tal af ekkjunni, frú Jones, og
hvern einn, sem bjó í húsinu.
Það er að segja utan Jean
Vaquier, litla, snögga, svart-
skeggjaða Frakkann.
Af einhverjum ástæðum hafði
hann flutt úr herbergi sínu í
Bláa akkerinu og leigt sér her-
40
HEIMILISRITIÐ