Heimilisritið - 01.07.1957, Blaðsíða 8

„Við eru reiðubúnir til að
hjálpa þér. Slíttu ekki samband-
ið,“ hljóðaði svarið. „Við send-
um neyðarkall þitt samstundis
til Knights ríkisstjóra.“
ÞEGAR ríkisstjórinn kom til
flugstöðvarinnar, hrökk hann í
kút. Frá fjórum sjónvarpstækj-
um starði mannsandlit á hann.
Maðurinn lyfti vísifingri aðvar-
andi gegn honum og sagði: —
„Hvar sem þér eruð, Knight rík-
isstjóri, þá hugsið um það, að
þetta varðar líf eða dauða. Frest-
ið aftökunni á stúdentinum Ab-
bot, þó ekki sé nema eina
klukkustund. Heyrið bæn vora.
Davis lögfræðingur fullyrðir, að
hann sé nú reiðubúinn að sanna,
að skekkja sé í ákæruskjalinu
og þess vegna sé möguleiki til
þess að fá málið tekið fyrir að
nýju við hæstarétt.
Ríkisstjórinn leit á armbands-
úr sitt. Klukkuna vantaði ennþá
10 mínútur í tíu. Hann þaut á
stundinni í símann og bað um
hraðsamtal við St-Quentin. Þeg-
ar hann fékk samband nokkrum
sekúndum síðar, skipaði hann
svo fyrir, að aftökunni skyldi
frestað um eina klukkustund.
Á meðan allt þetta skeði, flýtti
Davis lögfræðingur sér allt hvað
af tók til hæstaréttar Kaliforníu,
þar sem hann barðist fyrir lífi
hins unga skjólstæðings síns, en
án árangurs. Eftir eina klukku-
stund lá úrskurðurinn fyrir. —
Beiðninni um endurupptöku
málsins var neitað.
KLUKKAN var nú 10.40. Eftir
aðeins tuttugu mínútur átti af-
takan að fara fram. Það var þó
enn möguleiki á að endurnýja
beiðnina um endurupptöku
málsins, en til þess þurfti tíma.
Minnst fjórar klukkustundir.
Með skjálfandi höndum teygði
lögfræðingurinn sig eftir síman-
um. — „Gefið mér samband við
flugvélamóðurskipið Hancock,
hvar sem það er statt, en fljótt,"
næstum hrópaði hann inn í
trektina.
„Þér fáið samband eftir augna-
blik,“ svaraði símastúlkan, og
lögfræðingurinn dró andann
léttara. En nú skeði það ótrú-
lega, sem enginn hefur síðan get-
að gefið skýringu á. Stúlkan
kom í símann og tilkynnti, að
línan til Hancock væri upptekin.
„Þér verðið að rjúfa það sam-
tal, ungfrú, Það er mjög áríð-
andi. Eftir 10 mínútur mun ung-
ur maður, sem á konu og barn,
láta lífið í St-Quentin, ef mér
tekst ekki að ná sambandi við
ríkisstjórann, sem er um borð í
flugvélamóðurskipinu.“
„Það er ekki hægt,“ hljóðaði
6
HEIMILISRITIÐ