Heimilisritið - 01.08.1958, Blaðsíða 4

Heimilisritið - 01.08.1958, Blaðsíða 4
Tommy Steele kosti peninga, mikla peninga. — Skórnir, sem hann gengur í, maturinn, sem hann borðar, vínið, sem hann drekkur. Það líður varla á löngu þar til einhver fer að setja loftið, sem hann andar að sér, á flösk- ur og selja á ránverði. En hvernig hefur allt þetta meðlæti farið með unga piltinn frá Bermondsey, piltinn, sem átti heima í fátækrahverfi, sem átti móður, sem þvoði gólf og stiga ? Fyrir hálfu öðru ári var Tommy Hicks um borð í hafskipinu Mau- retaniu og var að velta því fyrir sér, hvernig hann ætti að láta kaupið sitt nægja fyrir útgjöld- unum á meðan hann hefði land- gönguleyfi. Hann hugsaði án efa um það, hvaða stúlka myndi fella hug til skipsþjóns, sem ætti ekki bót fyrir rassinn á sér. Nú getur hann, ef hann vill, gengið á milli bukkandi yfirþjóna að bezta borðinu á fínustu veitingahúsun- um, þar sem ljósin eru dauf og kampavínið bíður í ískældum flöskum. Hann getur valið úr þúsundum ungra stúlkna, sem eru ólmar í að fleygja sér fyrir fætur hans og hlaupast á brott með honum. Þær skipta tugum þúsunda, stúlkurnar í Englandi og víðar, sem eiga enga ósk heit- ari, en að giftast Tommy Steele. Tommy er búinn að fá stærri skammt af frægð en flestir menn fá alla ævi — nóg eftirlæti til þess að spilla hvaða unglingi um tvítugt sem væri. En hvernig hef- ur meðlætið farið með þennan pilt ? Við skulum heimsækja hann og athuga það nánar. Tommy situr í hægindastól við arininn í bláum ullarjakka, röndóttum sokkum og hvítum inniskóm og horfir á sjónvarpið. ,,Setjizt niður, piltar. Horfið á sjónvarpið með mér.“ — Rödd móður hans heyrist hvell úr eld- húsinu: ,.Komdu, Tommy, egg- ið þitt er orðið kalt, og svo átt þú bráðum að fara á þennan skemmtistað, Cafe de Paris.“ Hún kemur inn og snýr máli sínu til okkar. ,,Eg kann ekki við að hann vinni þar, skemmt- unin byrjar svo seint þar.“ Hicks eldri, faðir Tommy. kemur inn. Hann er feitlaginn og hláturmildur og er sýnilega hreykinn af syni sínum. En hann er ekki hrifnari af Tommy en af móður sinni, 93 ára gamalli. — ,,Tommy; á morgun verður þú að fara til ömmu þinnar. £g verð að fá mynd af ykkur saman.* Það er enginn vafi á því, hver er húsbóndinn á þessu heimili. Næsta dag förum við öll til Mary ömmu. Hún situr í stóln- 2 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.