Heimilisritið - 01.08.1958, Blaðsíða 25

Heimilisritið - 01.08.1958, Blaðsíða 25
neinu haldi að gráta og berjast um á hæl og hnakka. Hún gat ekki losað sig úr faðmlögum hans. Slíkar hættur verða ávalt á vegi ungra stúlkna, sem eru trú- gjarnar og dreymir um að verða frægar kvikmyndaleikkonur. HEIMURINN er fullur af óþokkum, sem nota hvers kon- ar klæki sér til framdráttar. — Margir þeirra nota póstþjónust- una fyrir klæki sína. Póstlögregl- an í Chicago hafði nýlega hend- ur í hári afbrotamanns, sem hafði þótzt vera myndarleg ekkja og fyrirsæta listamanna. Hann sagði að þessi fallega ekkja væri 29 ára gömul og að ,,hún væri að leita að eiginmanni, sem gæti orðið góður félagi og faðir Júlíu litlu, sex ára dóttur hennar, sem nú væri orðin föðurlaus." Þessi svik- ari skrifaði til fjölda karlmanna, sem leitað höfðu til hjúskapar- miðlara og til klúbba, sem ann- ast samskipti einmana karla og kvenna, og til þess að auka áhug- ann, lagði svikarinn mynd af fal- legri stúlku í umslagið. Fjölda mörg svör bárust frá einmana karlmönnum, sem vildu giftast og höfðu ekkert á móti því að konan ætti barn af fyrra hjónabandi. Og nú hófst svika- leikurinn. Hver einasti bréfritari fékk innilegt bréf frá fölsku ,,ekkj- unni“ og sömu lygasöguna. Hún skrifaði, að hún ætti enn eftir að borga kostnaðinn af sjúkralegu og útför látna eiginmannsins og auk þess væri hún í stökustu vandræðum með að fæða sig og klæða. Hún bætti því við, að Júlía litla væri himinlifandi yfir tilhugsuninni um að fá nýjan pabba. Allt gekk að óskum og hjóna- bandstilboðin komu frá næstum fjörutíu mönnum, sem allir létu talsvert fé af hendi rakna til þessa góða málefnis. Falska ekkj- an varð þúsundum dala auðugri án þess að hafa nokkru sinni séð einn einasta aðdáenda sinna. En svo var það undarleg tilviljun, sem kom upp um þessi svik. Sölumaður einn trúði kunn- ingja sínum fyrir því, að hann ætlaði innan skamms að giftast ungri og fallegri fyrirsætu, hún væri ekkja og ætti sex ára gamla dóttur. ,,Það var einkennilegt," sagði kunninginn. ,,Ég er sjálfur með mjög svipaða fyrirætlun í huga." Þegar þeir fóru að bera saman bækur sínar, kom í ljós, að þeir höfðu báðir verið blekktir af sama svikaranum. Lögreglan var furðu lostin þegar hún fór að handtaka ekkjuna, því að þá kom HEIMILISRITIÐ 23
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.