Læknablaðið - 01.06.1965, Qupperneq 27

LÆKNABLAÐIÐ
3
Jóhann Hafstein, heilbrigðismálaráðherra:
ÁVARPSORÐ
í tilefni 50 ára afmælis Læknablaðsins
Þegar ég lofaði gömlum fé-
laga og vini, Ólafi Bjarnasyni,
aðalritstjóra Læknablaðsins, að
skrifa hér nokkur ávarpsorð,
var það fyrst og fremst af vilja
til þess að hafna ekki slíkri
beiðni.
Það hefur orðið mitt hlut-
skipti að fjalla nokkuð um heil-
hrigðismál, og hefur mér ætíð
verið það ljúft.
Þegar ég var kosinn í hæjar-
stjórn Reykjavíkur fyrir 20 ár-
um, var ég kosinn í heilhrigðis-
nefnd og átti þá langt og á-
nægjuríkt samstarf við dr. Jón
Sigurðsson borgarlækni, dr.
Signrð Sigurðsson, sem síðar
varð landlæknir, og lögreglu-
stjórann í Reykjavík, Sigurjón
Sigurðsson, auk annars ágætis-
fólks, sem alll vann með kost-
gæfni, alúð og þekkingu að um-
hótum á sviði heilbrigðismála
hæjarfélagsins.
Þetta samstarf var mér mikil-
vægur reynslutími og góður
skóli. Ég hef fundið til þess
með þakklæti siðar, eftir að mér
var falin meðferð heilhrigðis-
mála í ríkisstjórn.
Heilbrigðismálin ern marg-
þætt, og vefjast þar saman þætt-
ir lækna, hjúkrunarfólks og á-
hugamanna, sveitarstjórna, Al-
þingis og ríkisstjórnar.
Mér er ljóst, að þvi meiri
skilningur og samhugur sem
ríkir milli allra þessara aðila,
því betur horfir um lausn
þeirra vandamála, er fyrir
liggja á hverjum tíma, og al-
menna þróun heilhrigðismála
lil ávinnings þjóðfélaginu í
heild.
Ég hef við allmörg tækifæri,
hæði á Alþingi og á öðrum vetl-
vangi, gert grein fvrir viðhorf-
um ríkisstjórnarinnar til heil-
hrigðismála. Hér verður ekkert
af því rakið í stuttu ávarpi.
En Ijóst er, að öll viðleitni
ríkisstjórnarinnar til umhóta
hefur jafnan mælt mjög góðum
skilningi Alþingis. Fjárveiting-
ar til heilhrigðismála hafa auk-
izt gifurlega. Það veldur mér
Iiins vegar áhvggjum, að við-
fangsefnin eru svo stórhrotin,
að enn þarf að stórauka fjár-
veilingar ríkis og sveitarfélaga,
ef vel á að vera.
Ljóst er hitt, að ekki nægir
það eitt að hafa nægjanlegt fé