Læknablaðið - 15.06.1995, Blaðsíða 38

482
Symbols:
Affected male
c ■ ■ ■ ■ ■ ■ 3 3 ■ 30 0 0 30 0 0000 3 O □ 00 Unaffected male and female Q]0 Spouses 3 Female carrier
3
■ ■ 3
D ■ ■ _ 3 0
■ ■ 3 ■ 3 0 0
■ ■■ 0330033 O000H0 □ □ □
0 O
A V 0 3 0 3 ©
■ 3 0 3 O0000 O □ O
33 00 □□3©DDO © □ □
10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 110 120 130 140 150 170
Fig. 4. Comparison offactor VIII C activity in affected, unaffected and
spouses in families A, B and C with mild haemophilia A.
af sjálfsdáðum og marktækt við þann skammt,
sem þeim hafði verið gefinn (4). Þetta þótti á
þessum tíma ákveðin vísbending um von Wille-
brandssjúkdóm. Sams konar viðbrögð við gjöf
á storkuþætti VIII komu fram hjá ungri konu
úr fjölskyldu A, sem bjó í Kaliforníu og var
talin vera með von Willebrandssjúkdóm (4).
Niðurstöður af blæðingartíma og
storkuþáttarrannsóknum
Alls eru 49 manns með meingen vægrar
dreyrasýki. Þetta eru 22 karlar og 27 konur í
fjölskyldum A, B og C (myndir 1-3). Blæðing-
artími er yfirleitt eðlilegur hjá einstaklingum
með dreyrasýkigenið í fjölskyldum A og leng-
ing kemur fram hjá þremur konum og einum
karlmanni í fjölskyldu B, en fjórir einstaklingar
í fjölskyldu C eru með lengdan blæðingartíma
(tafla II). Breytileiki í virkni storkuþáttar VIII
hjá einstaklingum í fjölskyldu A, B og C er
sýndur á mynd 4 og sýnir áberandi breytileika
hjá kvenarfberum. Mótefnavaki von Wille-
brandsþáttar (tafla II) mælist yfirleitt mun
hærri hlutfallslega en virkni storkuþáttar VIII
(tafla II) hjá ættmennum með dreyrasýkigen-
ið. Von Willebrandsþáttur mælist eðlilegur hjá
ættmennum með meingenið í fjölskyldu A og
B, en er nokkuð lækkaður hjá tveimur karl-
mönnum með meingenið í fjölskyldu C (tafla
II).
Tafla II sýnir magn mótefnavaka storkuþátt-
ar VIII C mælt með ónæmistækni (ELISA),
þar sem notuð eru mismunandi margstofna
dreyrasýkimótefni til söfnunar (extraction) og
annað hvort dreyrasýki- eða einstofna músa-
mótefni til að finna mótefnavaka storkuþáttar
VIII C. Rafdráttarrannsókn til að meta fjöl-
liðasamsetningu storkuefnaþátta í blóðvökva
sýndu eðlilega mynd (niðurstöður ekki sýnd-
ar).
Stökkbreytingar og
skerðibútabreytileiki
Nýlega var birt grein um stökkbreytingar í
geni storkuþáttar VIII, sem valda vægri
dreyrasýki A í sex íslenskum fjölskyldum (9).
Erfðagallinn sem veldur vægri dreyrasýki A
hjá þessum sex fjölskyldum er aðeins einföld
basabreyting í geninu fyrir storkuþátt VIII, og
hún leiðir af sér storkuþátt VIII með eina
ranga amínósýru sem minnkar virkni hans svo
af hlýst væg dreyrasýki A (mynd 4).
Fimm fjölskyldur eru með stökkbreytingu í
táknröð 23 og ein fjölskylda með stökkbreyt-
ingu í táknröð númer 16. Fjölskyldur A, B og C
eru með sömu stökkbreytinguna í táknröð 23.
Þessar þrjár fjölskyldur eru að öllum líkindum