Læknablaðið

Årgang

Læknablaðið - 15.03.1999, Side 48

Læknablaðið - 15.03.1999, Side 48
232 LÆKNABLAÐIÐ 1999; 85 það ekki nema að litlu leyti úr vandamálinu þar sem það er aðeins gert í þessum og öðrum sér- stökum undantekningartilfellum. Þrátt fyrir lagaákvæðin sem ætlað er að vernda einstaklinga gegn því að óviðkomandi fái um þá trúnaðarupplýsingar, eins og hér að framan hefur verið rakið, eru ýmis vandamál sem lögin taka ekki á en ættu í raun að gera það. Skortur á reglum um meðferð læknis- fræðilegra gagna getur raskað mikilvægum hagsmunum sem ættu eðli málsins samkvæmt að njóta lögverndar. Hvernig úr því verður bætt er hins vegar vandasamt úrlausnarefni eins og oft er raunin þegar lögverndun hagsmuna leiðir til röskunar á öðrum mikilvægum hagsmunum. IV. Sjónarmið varðandi gerð læknisfræðilegra gagna Við gerð læknisfræðilegra gagna verður að gæta þess að fyrirmæli kunna að vera í lögum sem fara verður eftir í því sambandi. Enn frem- ur ber að fara eftir öðrum reglum sem fram koma til dæmis í reglugerð, erindisbréfum og þess háttar. Stundum er rétt að hafa slíkar regl- ur til viðmiðunar við gerð læknisfræðilegra gagna þótt þær gildi ekki samkvæmt orðanna hljóðan um þau ef reglurnar eiga til dæmis við um læknisvottorð eða umsagnir læknaráðs. Reglur um dómkvadda matsmenn geta til dæm- is átt við um sérfræðilega álitsgjafa þótt þeir hafi ekki verið dómkvaddir sem matsmenn. Loks verður að gæta almennra sjónarmiða sem við geta átt í þessum efnum. Sem dæmi má nefna þá almennu reglu að sérfræðilegar álits- gerðir, sem ætlaðar eru til nota í dómsmálum, verða ekki lagðar til grundvallar við úrlausn þeirra nema þær séu skýrar og skilmerkilegar, að fram komi í þeim hvaða atriði hafi haft áhrif á niðurstöður og að þær séu studdar haldbærum og fullnægjandi rökum. 1. Efni og innihald í beiðni um sérfræðilega álitsgerð eða mats- gerð kemur fram hvað er farið fram á. Þess vegna þarf að athuga hvað hefur verið beðið um og eftir hverju er verið að leita. Efni og innihald álitsgerðar eða matsgerðar ræðst að þessu leyti af beiðninni. Einnig verður að hafa í huga að taka verður mið af eðli málsins við ákvörðun á því hvað þarf að koma fram í sér- fræðilegri álitsgerð eða matsgerð. í matsgerð er venjulega byrjað á að greina frá tilefninu og er þá réttast að vísa í beiðnina; geta þess hver er matsbeiðandi, tilgreina dag- setningar og annað sem skiptir máli, til dæmis númer máls ef það kemur fram í beiðninni, og hvað er beðið um að metið verði. Allar aðrar nauðsynlegar upplýsingar þurfa einnig að koma fram svo sem nafn, heimilisfang og kennitala þess eða þeirra sem athugun eða rannsókn beinist að, heiti þeirra sem unnið hafa álitsgerð eða mat, hvaða rannsóknir hafi verið gerðar og hvernig staðið hafi verið að þeim, hvaða gögn hafi verið stuðst við og hvernig matsgerð hafi að öðru leyti verið unnin. I 5. gr. reglna um gerð og útgáfu læknisvott- orða nr. 586/1991 segir að lækni beri að vanda allan frágang vottorðs. Vottorð skuli dagsett og undirritað með eigin hendi læknis. Koma skuli fram með greinilegum hætti nafn, læknisnúm- er, vinnustaður og sími læknis og vottorð skuli vélritað eða skrifað með læsilegri hendi. Yfirleitt skiptir máli að fram komi hvaðan upplýsingar eru fengnar. I 3. gr. reglna um gerð og útgáfu læknisvottorða segir að læknir skuli ekki staðhæfa annað í vottorði en það sem hann hafi sjálfur sannreynt. Geta skuli nákvæmlega þeirra heimilda er vottorð kunni að styðjast við. Greina skuli glögglega milli frásagnar annarra, eigin athugunar læknis og álits hans. I örorkumati er oft byggt á læknisvottorðum og öðrum læknisfræðilegum gögnum sem þeg- ar liggja fyrir enda koma þar oftast fram mikil- vægar upplýsingar. Því er eðlilegt að gera þeim skil í örorkumati og ber að gera það af ná- kvæmni og vandvirkni. Ef vitnað er beint í slík gögn og tekið upp úr þeim verður að gæta þess að það sé nákvæmlega orðrétt og setja það inn- an tilvitnunarmerkja. Hins vegar fer ekki vel á að taka slfk skjöl upp í heild í örorkumati eins og oft er gert. Þau liggja yfirleitt fyrir í málun- um eða verða að öllu jöfnu lögð fram í þeim. Betur fer á að gera grein fyrir því í örorkumati hver þessi gögn eru, hvað kemur fram í þeim og að hvaða leyti þau eru lögð til grundvallar við örorkumatið eða hafi haft áhrif á það. Ekki má annað koma fram í læknisfræðileg- um gögnum en það sem er að öllu leyti satt og rétt. Varast ber að fullyrða of mikið eða draga of víðtækar ályktanir af því sem skoðun hefur leitt í ljós. í 1. mgr. 11. gr. læknalaga segir að lækni beri að sýna varkámi og nákvæmni við útgáfu vottorða og annarra læknayfirlýsinga og skuli hann votta það eitt er hann viti sönnur á. Þetta er einnig tekið fram í 3. gr. reglna um gerð og útgáfu læknisvottorða. Þar segir jafn-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Læknablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.