Læknablaðið - 15.09.1999, Qupperneq 90

746
LÆKNABLAÐIÐ 1999; 85
Hvað er lífeyrir? í orðabók
Menningarsjóðs er lífeyrir
skilgreindur sem framfærslufé
(einkum gamalmenna, ekkna
og barna). Það leiðir af sér
aðra spurningu, en hún er,
hvað er framfærslufé? Rökrétt
svar við því virðist vera að
það sé það sú fjárupphæð sem
þarf til að „fleyta sér fram á“
og enn vaknar spurning um,
hvað það sé að fleyta sér fram.
Er það að stjaka lífsferjunni
áfram á grunnu vatni þar sem
stöðugt er hætta á að steyta á
steini eða að sigla ferjunni á
djúpu vatni þar sem alltaf er
borð fyrir báru og kaf fyrir
kili?
Þegar við, sem nú erum að
sigla lífsferjunni á vit Hades-
ar, stofnuðum Lífeyrissjóð
lækna, vakti það fyrir okkur
að reyna að ganga svo frá
hnútum að lokasiglingin yrði
sem áfallaminnst, að minnsta
kosti ættum við ekki, að sjálf-
ráðu, að þurfa að kvíða því að
steyta á efnahagslegum blind-
skerjum.
Ekki voru spár um framtíð
fyrirtækisins sérlega bjartar,
ólánsspárnar komu flestar úr
röðum lækna sjálfra en ráð-
gefandi tryggingafræðingur
læknafélagsins spáði heldur
Lífeyrir
Tæpitungu-
laust
✓
Arni Björnsson
skrifar
ekki allt of vel fyrir því. En
hvað sem öllum hrakspám
leið stofnuðum við sjóðinn,
sem fyrstu ártugina dafnaði
hægt, útgjöldin voru heldur
ekki sérlega mikil og því nýtt-
ist sjóðurinn fyrst og fremst
sem lánasjóður og það kom
sér vel fyrir sjóðfélagana.
Undir farsælli stjórn sjóðsins
og starfsmanna hans ásamt
með bættri efnahagsstöðu í
þjóðfélaginu hefur þetta ófull-
burða óskabarn okkar dafnað
svo vel hin síðustu ár að jaðrar
við ofvöxt og er nú orðið risi í
hópi frjálsra lífeyrissjóða í
landinu.
Við horfum því á það með
nokkrum ugg að fjármagns-
markaðurinn, almætti nútím-
ans, hefur nú tekið að sér
rekstur sjóðsins, sem getur
ekki þýtt annað en að áhrif
sjóðfélaga á ráðstafanir á fé
hans eru ekki lengur í höndum
lækna eða starfsmanna lækna,
heldur hafa færst í hendur á
andlitslausu valdi fjármagns-
ins sem metur arðsgildið
framar mannlegu gildi. Ekki
er heldur laust við að okkur
finnist að stjórnir sjóðsins hafi
smátt og smátt verið að til-
einka sér gildismat fjármagns-
ins, sem er í samræmi við tíð-
arandann.
Það hlýtur að gleðja, okkur
sem stofnuðum Lífeyrissjóð
lækna hversu vel hann hefur
dafnað en um leið erum við
svolítið sárir yfir þeirri tregðu
sem yngri kollegar okkar hafa
sýnt til að láta okkur njóta bat-
ans. Því við vitum að sjóður-
inn getur nú, ef vilji er fyrir
hendi látið þær vonir sem við
bundum við hann rætast. En
það er að gera okkur fært að
sigla á vit Hadesar með borð
fyrir báru og kaf fyrir kili.