Læknablaðið : fylgirit - 01.06.1998, Síða 36

34
LÆKNABLAÐIÐ 1998; 84/FYLGIRIT 36
Ályktanir: Athygli vekur að almennt varð dráp
beggja lyfja áberandi fyrr og meira í lærum en
iungum. Orsakir eru óljósar en mætti ef til vill leita
í mismunandi ónæmissvörun milli sýkingarstað-
anna og/eða ólíkum aðstæðum á sýkingarstað, svo
sem pH gildi og fleira. Rannsóknir hafa hins vegar
sýnt að aðgengi lyfjanna er svipað á þessum tveim-
ur stöðum. Þá er mismunur á verkun lyfja eftir
hjúpgerðum. Einnig er athyglisvert hve neutrófílar
auka á virkni sýklalyfjanna. Lengri drápsvirkni
ceftríaxóns miðað við penicillín má líklegast rekja
til lengri T'h þess.
Niðurstöðurnar varpa frekara Ijósi á mismunandi
lyfhrif sýklalyfja milli hjúpgerða og milli sýkingar-
staða, en það getur haft klíníska þýðingu við val á
bestu sýklalyfjameðferðinni.
E-21. Áhrif pneumókokka bóluefnis af
hjúpgerð 6B tengt tetanus toxóíði
(Pn6B-TT) á magn mótefna í sermi og
opsónerandi verkun þess meðal heil-
brigðra og sjúklinga með langvinnan
teppusjúkdóm í lungum
Steinn Jónsson*, Gestur Viöarsson**, Karl G.
Kristinsson***, Rachel Schneerson****, Gerald
Schiffman*****, Helgi Valdimarsson**, Ingileif
Jónsdóttir**
Frá *lyflœkningadeild Sjúkrahúss Reykjavíkur,
**Rannsóknastofu Háskólans í ónœmisfrœði,
***sýklafrœðideild Landspítalans, ****National
Institutes of Cltild Healtlt and Development,
*****State University of New York
Inngangur: Streptococcus pneumoniae er al-
gengasta orsök lungnabólgu meðal fullorðinna.
Sjúklingar með langvinnan teppusjúkdóm í lungum
(LTL) eru sérstaklegi í áhættu og mælt er með bólu-
setningu þeirra með 23 gildu fjölsykrungabóluefni.
Gagnsemi fjölsykrungabóluefnis hefur verið um-
deild og verið er að þróa prótíntengd bóluefni gegn
pneumókokkum, sem hafa sýnt virkni meðal ungra
barna, en upplýsingar um verkun meðal sjúklinga
með langvinnan teppusjúkdóm í lungum eru af
skornum skammti.
Efniviður og aðferðir: I þessari rannsókn voru
sjúklingar með langvinnan teppusjúkdóm í lungum
á aldrinum 55-75 ára bólusettir með Pn6B-TT
(n=10) annars vegar og 23 gildu fjölsykrungabólu-
efni (n=9) hins vegar og voru áhrif þessara bólu-
efna á mótefnasvörun gegn hjúpgerð 6B og op-
sónerandi verkun sermis borin saman. Heildarmagn
mótefna var mælt með RIA en IgG mótefni voru
mæld með ELISA og opsónerandi verkun var mæld
með frumuátsmælingu með kleyfkjarna átfrumum
úr mönnum. Til samanburðar voru heilbrigðir ung-
ir einstaklingar bólusettir með báðum tegundum
pneumókokkabóluefnis.
Niðurstöður: Sjúklingahóparnir voru sambæri-
legir hvað snertir aldur. reykingasögu, lungnastarf-
semi og notkun barkstera. Meðfylgjandi tafla sýnir
vegin meðaltöl (GMT) heildarmagns mótefna (ng
Ab N/ml) og IgG mótefna (pg/ml) fyrir og eftir
bólusetningu meðal sjúklinga sem fengu Pn6b-TT
(LTL-EB) og þeirra sem fengu 23 gilt fjölsykrunga-
bóluefni (LTL-AB).
Pn6B mótefni LTL-EB (n=10) LTL-AB (n=9)
pre post pre post
IgG-mótefni GMT 2,39 4,69 2,99 5,73
(pg/ml) P 0,0138 0,0231
Heildarmótefni GMT 466 1323 398 1159
(ng Ab N/ml) 0,0127 0,0143
Báðir hóparnir svöruðu bólusetningu með mjög
marktækri hækkun mótefna og var hún sambærileg
við þá hækkun sem mældist hjá heilbrigðum ung-
um einstaklingum. Góð fylgni var milli magns
mótefna eftir bólusetningu og opsónínvirkni hjá
öllum hópunum þremur og var fylgnistuðull 0,807
(p<0,001).
Ályktanir: Þessar niðurstöðu sýna að eldra fólk
með langvinnan teppusjúkdóm í lungum svarar
bólusetningu með 23 gildu fjölsykrungabóluefni og
Pn6B-TT með marktækri hækkun mótefna sem eru
virk sem opsónín in vitro. Svörun þessara sjúklinga
virðist ekki lakari en svörun heilbrigðra fullorð-
inna. Þótt nauðsynlegt sé að rannsaka fleiri hjúp-
gerðir benda þessar niðurstöður til að 23 gild fjöl-
sykrungabóluefni og prótíntengd bóluefni gegn
pneumókokkum geti verið jafngild hjá fullorðnum.
E-22. Áhrif fjöllyfjameðferðar bakrita-
og próteasahemla á HIV-1 sýkingu á ís-
landi. Tveggja ára reynsla
Gunnar Gunnarsson, Barbara Stanzeit, Arthur
Löve, Már Kristjánsson, Hugrún Ríkarðsdóttir,
Sigurður Guðmundsson, Sigurður B. Þorsteinsson,
Haraldur Briem
Frá lyflœkningadeild og rannsóknastofu Landspít-
alans í veirufrœði, lyflœkningadeild Sjúkrahúss
Reykjavíkur
Inngangur: Fjöllyfjameðferð með bakrita- og
próteasahemlum hefur verið beitt gegn alnæm-
isveirunni á íslandi síðan í febrúar 1996. Markmið
okkar var að kanna meðferðina og áhrif hennar á
veiru- og ónæmisfræðilega þætti á rúmlega tveggja
ára tímabili.
Efniviður og aðferðir: Könnuð voru áhrif lyfja-
meðferðar á veirumagn HIV-1 í plasma hjá öllum
einstaklingum sem meðhöndlaðir voru með
fjöllyfjameðferð á tímabilinu febrúar 1996 til apríl