Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.12.1929, Qupperneq 64

254
Stalín.
[Stefnir
unarvaldinu og fréttavaldinu. í
fyrstu vann hann af fullri einlægni
með þeim Zinovieff og Kameneff,
því að hann leit svo á, að hann
sæti í stöðu sinni fyrir þeirra til-
verknað,. og yrði að standa og falla
með þeim. Þeir urðu að berjast til
sigurs í flokknum, og hann fór að
gera tilraunir að hjálpa þeim. Hann
rak þennan, flutti hinn, skipaði
þennan. Þetta gekk allt ágætlega.
Sigurinn varð þeirra, og þeir
héldu að þeir hefði sigrað á mælsku
sinni og snilld. Stalin vissi betur, en
hann sagði engum manni frá því,
hve skætt vopn hann hafði fundið.
Valdið í Rússlandi var alveg
orðið óháð skoðunum, óháð mælsku
eða snilld. Lenín var búinn að skipa
öllu svo meistaralega, að valdið
var í hendi þess, sem hafði tökin
á flokksskipulaginu. Og þetta hafði
Stalín fundið. Það gerði hann að
einvaldsherra í Rússlandi. Ávext-
irnir komu brátt í ljós.
Trotzkí er flúinn úr landi. Búk-
harín, aðalvinur Stalíns, verður að
þola ofanígjafir frá honum. Kamen-
eff verður að sitja og standa eins
og hann vill. Kalinin og Rykoff eru
í ónáð. Þeir bíða aðeins tækifær-
isins.
Daga og nætur gengur hann um
einmana, og .veltir fyrir sér, hvern-
ig hann fái haldið völdunum. Hon-
um er sama um stjórnmálin. Aðrir
mega þenja sig þar eins og þeim
sýnist. Aðrir mega vera í öllum
tignarstöðum, koma þar fram sem
háir herrar, tala á fundum, semja
við aðrar þjóðir. Flokksstjórnin er
i hans hendi, og þeir verða að
spyrja hann áður en þeir gera
nokkuð sem máli skiftir.
Persónan.
Hvernig er Stalín? Hvað er við
hann? Eiginlega ekkert. Hann er
óglæsilegur í útlití, leiðinlegur í
viðmóti, slæpingslegur í fasi, illa
máli farinn og alveg óritfær. En
hann er kjarkmaðu.r og svifist
einskis, hann er viljasterkur og
valdagræggi hans er takmarkalaus.
Annars er hann mjög ósíngjarn.
Hann er fátækur og lifir mjög spart.
Hann er laus við alla skemmtanafíkn
eða löngun til þess að lifa í svalli
eða óhófi. Þegar hann fór ráns-
ferðirnar fyrir flokkinn, skilaði hann
jafnan hverjum eyri.
Þetta er þá einvaldsherra Rúss-
lands. Ógáfaður og valdasjúkur.
Hann svo að segja rakst óviljandi
á þá fjöður, sem lauk upp fyrir
honum leynidyrum valdanna. Hann
sá fyrstur, hvað það var, sem skifti
máli í Rússlandi, og þegar hinir
sáu það, var orðið um seinan að
hlýða ráði Leníns. Stalin var búinn