Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.12.1929, Blaðsíða 97

Stefnir]
Kviksettur.
287
Mánaðar kaup.
Priam Farll kom eklvi til hug-
ar að sofna, Hann varð nú að
íhuga þetta, sem hann hafði kom-
ið sér út í með svo miklu skjót-
ræði. En svo fór nú samt, að
hann valt út af. Og það í þessum
harða stól. Hann vaknaði við ein
hverja dómadags skruðninga, eins
og húsið væri að hrynja í rústir.
Þegar hann áttaði sig, komst hann
að raun um, að skruðningarnir
voru ekki annað en það, að barið
var býsna ákveðið að dyrum. —
Hann staulaðist á fætur, og sá í
óhrein.um spegli, sem hékk á
veggnum, úfinn og gugginn ræf-
il í mórauðum sloppi. Svo drógst
hann, stirður og með stírur í aug-
um, áleiðis til dyranna.
Cashmore læknir var kominn,
og með honum enn einn fimtug-
ur maður, lágvaxinn, blár í kinn-
um, þéttur á velli, sorgarbúinn
með svarta hanska, hvað þá ann-
að. — *
Ókunni maðurinn leit kuldalega
á Priam.
„Nú!“ sagði syrgjandinn.
Svo gekk hann rakleitt inn og
læknirinn á eftir.
Þegar inn kom, tók syrgjandinn
eftir einhverju hvítu á gólfinu,
tók það upp og rétti Priam.
„Þetta mun vera til yðar“, sagði hann.
Priam tók við því. Það var bréf
og ritað utan á með kvenmanns
hendi: „Herra Henry Leek, Sel-
wood Terrace 91, S. W.“
„Er það ekki til yðar?“ spurði
syrgjandinn, þurlega.
„Jú“, sagði Priam.
„Eg er Duncan Farll, lögmaðui%
ættingi húsbóndans yðar sálaða“,
sagði maðurinn, jafn þurlega. —
„Hvaða ráðstafanir eruð þér bú-
inn að gera?“
Priam stundi upp: „Engar. Eg
hefi sofið“.
„Er þetta trúmennskan ?“ sagði
Duncan Farlt.
Þetta var þá frændi hans. Hann
hafði séð hann einu sinni áður,
fyrir löngu, þegar hann var barn
að aldri. Ekki hefði hann þekkt
hann. Því síður gat komið til
mála, að Duncan þekkti hann.
Menn breytast talsvert á 40 ár-
um eftir 10 ára aldur!
Duncan Farll arkaði nú um
húsið, og við hvert herbergi, sem
hann leit inn í, sagði hann: „Ha“
eða „hm“. Síðan fóru þeir upp á
loft, hann og læknirinn. Priam
varð eftir í anddyrinu, vandræða-
legur og ráðalaus.
Loks kom Duncan Farll niður
aftur.
„Komið þér hingað, Leek‘%
sagði hann.