Sagnir - 01.04.1985, Síða 9

VESTURGATA 30
Fjölskyldan
Guðmundur Gíslason var fæddur á
Vatnsleysu í Biskupstungum 8.
apríl 1876. Foreldrar hans voru þau
Þórdís Ásmundardóttir frá Sandlæk
í Eystrihreppi og Gísli Matthíasson
frá Miðfelli í Hrunamannahreppi.
Guðmundur átti þrjú systkini en tvö
þeirra dóu á unga aldri. Að auki átti
hann eina uppeldissystur.
Tíu ára gamall fluttist Guðmundur
ásamt foreldrum sínum að Felli í
sömu sveit. Þar bjuggu þau Gísli og
Þórdís í tólf ár eða þangað til þau
fluttust til Reykjavíkur 1898. Tveim-
ur árum áður hafði Guðmundur
haldið til höfuðstaðarins til náms í
smíðum, þá tvítugur að aldri. Hann
var við nám hjá Steindóri Jónssyni
húsasmíðameistara á Klapparstíg
29 á árunum 1896-1900. Eftir nám-
ið stundaði hann um tveggja ára
skeið húsasmíðar í Reykjavík.
Rétt fyrir aldamótin réðst Margrét
Gísladóttir í vist hjá Steindóri Jóns-
syni og með þeim Guðmundi tókust
brátt ágæt kynni. Margrét var fædd
4. febrúar 1878 á Lambastöðum í
Hraungerðishreppi í Flóa. Hún var
dóttir Gísla Gíslasonar frá Vatns-
holti í Villingaholtshreppi og Sess-
elju Jónsdóttur frá Minna-Núpi í
Gnúpverjahreppi. Margrét var ein
þriggja systkina.
Vistin hjá Steindóri var erfið og til
marks um það má nefna að Stein-
dór sendi Margréti þrjú sumur vest-
ur í Dali í kaupavinnu. Að hausti
runnu launin til húsbóndans eins og
þá tíðkaðist en Margrét naut aldrei
afraksturs erfiðis síns.
Árið 1902 giftust þau Margrét og
Guðmundur. Þá hafði Guðmundur
hafið störf hjá Slippfélaginu í
Reykjavík sem skipasmiður en þar
átti hann eftir að starfa æ síðan eða
ellt til ársins 1954.
Sama ár og þau Guðmundur og
Margrét giftust keyptu foreldrar
Guðmundar austurenda hússins
við Vesturgötu 30. Húsið var byggt
1885 og var fyrstu árin einlyft. Síðar
var annarri hæðinni bætt við og í því
horfi keyptu þau Gísli og Þórdís
það. Húsinu fylgdi ágæt lóð með
stórum matjurtagarði og nokkrum
útihúsum sem voru notuð sem
geymslur og verkstæði. Að auki til-
heyrði lóðinni kálgarður og stakk-
stæði niðri við Slipp.
Eftir giftinguna fluttust þau Guð-
mundur og Margrét á Vesturgötu 30
og þar bjuggu þau allan sinn bú-
skap, fyrst í sambýli við foreldra
Guðmundar, systur og uppeldis-
systur hans, en síðar ein ásamt
börnum sínum. Guðmundur keypti
húsið af móður sinni nokkru áður en
hún dó 1921, en Gísli faðir hans lést
1904 eða 6 árum eftir að þau hjón
fluttust til Reykjavíkur. Anna Ólafs-
dóttir, uppeldissystir Guðmundar,
fluttist alfarin til Danmerkur árið
1921.
Þau Guðmundur og Margrét
eignuðust fjögur börn. Sesselja
fæddist 1903, Þórdís 1905, Gísli
1915 og Haraldur 1917. Systurnar
báðar eru dánar en bræðurnir, Har-
aldurog Gísli, búaenn á Vesturgötu
30.
Við smíðar í Slippnum
Á árunum frá aldamótum og allt
fram til 1930 hófst starfsdagur Guð-
mundar kl. 6 að morgni og stóð til kl.
6 að kvöldi. Stuttir kaffitímar voru
teknir kl. 9 á morgnana og kl. 3 á
daginn. Kaffið fékk Guðmundur
sent niður í Slipp eða þangað sem
hann var að vinna hverju sinni.
Matartíminn var frá kl. 12 til 1 heima
á Vesturgötu. Unnið var alla daga
vikunnar nema sunnudaga.
Aðalstarfið fór fram í Slippnum
sjálfum og vann Guðmundur bæði
viðskipaviðgerðirog nýsmíðar. Það
kom fyrir að skipasmiðirnir væru
sendir td. inn í Gufunes í Eiðsvík-
ina en þar lágu kútterarnir oft í ver-
tíðarlok og biðu þar sumir viðgerð-
ar. Ef svo stóð á að Guðmundur
væri sendur í slíkan leiðangur kom
hann ekki heim til sín nema um
helgar en tók þess í stað með sér
skrínukost og svaf í lúkari skipanna,
ásamt öðrum er að verkinu unnu.
Þess má geta að þegar Slippur-
inn var byggður munu hafa verið hér
Hjónin Margrét Gísladóttirog GuðmundurGíslason árið 1930.
SAGNIR 7