Sagnir - 01.06.1994, Side 87

Hrefna Róbertsdóttir
Myndir og veruleiki
Umsögn um 14. árgang Sagna
SAGNIR
Imörg ár var það rœtt
árlega meðai
sagnjræðinema hvort
nœsti árgangur af Sögnum
kæmi út. Annars vegar var
það jjárhagslega ajkoman og
hins vegar það hvort
ritnefndin yrði nógu samhent
og kröjtug til að þrauka árið.
Þessara spurninga þaj vart að
spyrja lengur. Það er alltaj
jajnmikið gleðiejni og vekur
stolt allra jyrri „Sagna-
manna “ að sjá ritið ejast með
hverju árinu og koma út i
sístækkandi uppíagi eins og
nú, Í300 eintök og stórum
þykkara en ojt áður. Ritið
nær án eja tií vaxandi hóps
söguáhugamanna og er styrkur
þess ekki síst jólginn í
fjölbreytni í ejnisvali og
áherslum. Reynsla jlyst milli
ára, því margir
sagnjræðinemar taka þátt í
útgájustarfmu í nokkur ár. Tímaritið nýtur
þó þeirra kosta sem mannaskiptum jylgir,
staðnar ekki við sömu hugmyndirnar og
sömu greinahöjundana. Síðast en ekki síst

eru Sagnir mjög þýðingarmikill vettvangur
jyrir sagnjræðinema til að birta í sínarfyrstu
greinar á prenti og verða þeim hvatning til
jrekari skrijta.
SAGNIR 85