Sagnir - 01.06.1996, Page 83

Sagnir - 01.06.1996, Page 83
S AG NI. R,. .§ A6 AN. ,Q(3. §.Q6 U N E M AR Óli Jón Jónsson Gissur, Þorláksskrín og Krossinn í Kaldaðarnesi Um byltingartilraun sem fór út uni þúfur f AKmsmessu árið iSlfi stígur hópur filkt Utu horð ifctju atlor aá si$h yfir Ölfusá. l'jórutíu manns cru þungurfitrmur i ekki slarra skipi en slrauiiiiirinn er lika þuni’ur þvi iiiVr fiarkostiirinn Jljóllcj’a nokknim hraáa. Iikki hefiur skipiá fariá lantil jH^ar á Jafinn kcmur aá það er algerlcga ojhlaðið og fcrðalagið þvi harla varasamt. Strauniurinn og iðukastið licnJa fajunni lil cgfirá oj,»/nín hvtur cngan irfinn að sljóm. Þtgar skipið liefur náð iii í miðja á hyhist það skyndilega á hliðina og því hvolfiir au^nahliki síðar. Séra Boðinr í (hrðutii hans fionmeyti hljóia hér cxireinant unelioncni' í ko/Ju jðktihvtni enfieijuna rckur niður að árósiun (»tj stranJar i lcininuni. 22 SACi.NIR Grein Óla Jóns Jónssonar er einstaklega vel skrifuö og grípandi. áhrifamikil lesning og myndir auka á áhrifamáttinn. Ein besta greinin í Sögnum 1995 er eftir Ola Jón Jónsson og heitir „Gissur, Þorláksskrín og Krossinn í Kaldaðarnesi. Um byltingartilraun sem fór út um þúfur.“ Hún er einstaklega vel skrifuð og grípandi. Viðfangsefnið er árangurslítil bar- átta Gissurar Einarssonar, fyrsta lútherska biskupsins i Skálholti, gegn dýrkun fólks á helgum mönnum og munum. Umfjöllunin er krydduð með frásögnum af eftir- minnilegum atburðum sem gerir lesturinn skemmtilegri og greinina í heild minnisstæðari. Þeir sem skrifa i Sagnir geta ýmislegt lært af stílbrögðum Óla og frásagnarmáta. Loks ber að geta greinar Guðrúnar Harðardóttur, „Um íslenskar kirkjubyggingar á miðöldum." Þetta er yfirlitsgrein og fræðileg framsetningu en mikið í hana lagt. Efnið er merkilegt og fjölmargar myndir og teikningar auðvelda lesanda að glöggva sig á því. Niðurlag Sagnir eru metnaðarfullt ársrit og báðir árgangarnir sem hér hafa verið til umfjöllunar jafnast að gæðum fyllilega á við það sem best hefur verið gert á fyrri árum. Greinarnar eru auðvitað misgóðar og sagnfræðilegt gildi þeirra er mismikið. Svo hefur alltaf verið. Frágangur og prófarkalestur er í góðu lagi og brýnt er að aðstandendur ritsins slái hvergi af í þeim efnum. Fátt er hvimleiðara en rit sem eru morandi af villum. Þessir árgangar eru auðvitað ekki villulausir en engar þeirra eru stingandi. Af ásettu ráði hef ég ekki fjallað sérstaklega um myndanotkun en fyrir tveimur árum skrifaði Hrefna Róberts- dóttir umsögn um 14. árgang Sagna og þar gerði hún þeim þætti ritsins ítarleg skil og ræddi auk þess almennt um myndanotkun í sagn- fræðilegum ritgerðum. Hátt í 150 myndir og teikningar prýða árgangana tvo og setja þær mikinn svip á þá. Einstaka sinnum hefur láðst að geta þess hvaðan tiltekin mynd er fengin og stundum þótti mér sem upplýsingar í myndaskrá mættu alveg vera í myndatexta. í Sögnum 1994 er hafður sá háttur á að birta mynd af höfundi fyrir aftan grein hans. Þetta er gert við sagnfræðinemana með einni undantekningu þó. Þetta er góður siður og synd að honum var ekki fylgt 1995. Við lifum á sögulegum tímum þar sem allt er stöðugt að breytast, líka fortíðin. Sagan býður upp á ótæmandi viðfangsefni og sagn- fræðinemar hafa einnig úr nógu að moða varðandi álitamál. Sagnir eru t.a.m. kjörinn vettvangur til að takast á við þau áhrif sem örar framfarir í tölvu- og upp- lýsingamálum geta haft á störf og vinnuaðferðir sagnfræðinga. Og við hvað ætlar allur sá mikli fjöldi nema sem nú stundar nám í sagnfræði að starfa að námi loknu? Þurfa sögunemar og sagnfræðingar ekki að hyggja á landvinninga hvað starfsvett- vang varðar? 83 - Sagnir 1996

x

Sagnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.