Félagsbréf - 01.07.1956, Page 9

FÉLAGSBRÉF
7
Stalín — „flœrðin rist í hvern and-
litsdrátt, og glotti'ð ein glœpasaga“.
Fullvissaði nágrannaþjóðirnar um,
að Sovétríkin vildu engin lönd áscel-
ast, og sveilc þær allar.
urteknar á styrjaldarárunum — og
fyrst á eftir. Þær voru „fyrsti lilekk-
VALDARÁNIÐ í
„Sovétríkin óska ekki að skipta
sér af innanlandsmálum IIng-
verjalands. Algengt er, að smá-
þjóðir séu að ástæðulausu
hræddar með rússnesku ofbeldi.
Ef Sovétríkin tækju að kúga
smáþjóðir eða þrengja kosti
þeirra, myndu þau svíkja liug-
myndafræði Lemns og varpa
skugga á glæsilega fortíð sína!“
Jósef V. Stalin
í veizlu fyrir ungverska
ráðherra í heimsókn í
Moskvu í apríl 1946.
Þegar Rauði herinn fór inn yfir
landamæri Ungverjalands haustið
urinn“ í þeirri keðju slagorða og
blekkinga, sem Moskvu-kommúnistar
í Austur-Evrópu notuðu til þess að
svíkja landsmonn sína austur fyrir
jámtjaldið. Og reyna enn eftir beztu
getu að gera slíkt hið sama í frjáls-
um löndum Norður- og Vestur-Evr-
ópu. Þeir eru meira að segja svo
blygðunarlausir, að þeir láta ekkert
hlé verða á þessari blekkingastarf-
semi sinni sömu dagana, sem Rauði
herinn er að drekkja ungversku
þjóðinni í blóði sínu, — fyrir það
að gera drengilega tilraun til að
öðlast það frelsi, sem Stalin hafði
marglofað henni.
Og spumingin vaknar:
Eru núverandi stjómendur Sovét-
Rússlands verri blóðhundar en morð-
vargurinn Stalin? Atburðir síðustu
daga virðast benda til þess, að þeir
liafi engu gleymt af aðferðum hans
né markmiðum.
UNGVERJALANDI
1944, steypti liann yfir þjóðina ógn-
arstjóm, sem 1 ránum, ofbeldi, morð-
mn og þrælaflutningum úr landi tók
langsamlega fram því, sem lierir
Nazista höfðu nokkra sinni boðið
undirokaðri þjóð.
Ógnarstjórnin tók ekki aðeins til
yfirstéttar og miðstéttar, heldur og
í ríkum mæli til verkamanna. Ekkert
heimili, enginn maður var ömggur
fyrir ruddalegmn árásum, og tugum
þúsunda manna var smalað saman
og þeir fluttir til ókunnra heirn-
kynna í austurlendum Sovétríkjanna.
Það var augljóst frá upphafi, að
ætlun Sovétherranna var sú að