Sveitarstjórnarmál - 01.10.1997, Blaðsíða 25

RAÐSTEFNUR
sitt besta fólk. Hann lagði áherslu á
að virkja þekkinguna og efla mennt-
un. Fjarskiptabyltinguna og upplýs-
ingatæknina taldi hann að nota
mætti til að bjóða menntun og störf
menntamanna utan þéttbýlisins á
suðvesturhorni landsins. Hann
ræddi um mikilvægi styrkja til að
renna stoðum undir vísindarann-
sóknir og þróun og taldi að Islend-
ingar ættu að sækja eins og mögu-
legt er í styrki sem í boði eru hjá
Evrópusambandinu. Til þess að
halda í vel menntað fólk á lands-
byggðinni og á íslandi almennt taldi
hann upp ýrnis atriði sem lagfæra
þyrfti bæði í starfsumhverfi hérlend-
is og almennum aðstæðum fólks og
fyrirtækja.
Þjóóarsátt um framtíöar-
sýn
Hér var komið að síðasta hluta
ráðstefnunnar og eins konar niður-
stöðukafla hennar. Hér töluðu Þor-
kell Sigurlaugsson, forstöðumaður
þróunarsviðs Eimskipafélags Is-
lands, Magnús Pétursson, ráðuneyt-
isstjóri í fjármálaráðuneyti, Guðrún
Agústsdóttir, forseti borgarstjórnar
Reykjavíkur, Gísli Sverrir Amason,
forseti bæjarstjómar Homafjarðar,
og Drífa Sigfúsdóttir, forseti bæjar-
stjómar Reykjanesbæjar.
Þorkell Sigurlaugsson ræddi um
mikilvægi þess fyrir íslensk fyrir-
tæki og samfélag að mynda ákveðna
framtíðarsýn um hvert stefna skuli.
Hann fjallaði um mikilvægi mark-
miðssetningar fyrirtækja og hins op-
inbera t.d. í efnahagsmálum og taldi
að samkeppnisstaða þjóðarinnar í
heild hefði verið að batna. Stærð
fyrirtækja á íslandi mætti vera meiri
að hans mati og það sama gilti um
sveitarfélög. Eins mætti samstarf
fyrirtækjanna vera meira þannig að
smá og stór geti haft hag af. Bættar
samgöngur væru ein besta og
virkasta byggðastefnan og allir
landshlutar, nánast öll sveitarfélög
eða hreppar, ættu sína möguleika ef
samgöngur eru í þokkalegu lagi.
Hann taldi að besta leiðin til að
sætta fólk við að búa fjarri höfuð-
Jóhannes Sigfússon á Gunnarsstööum, oddviti Svalbarös-
hrepps, spyr úr sal: Mættum viö fá meira aö heyra, t.d. um
þau svæöi sem ekki veröur búiö á? Myndirnar frá ráöstefn-
unni tók Unnar Stefánsson.
borgarsvæðinu væri
að styrkja ákveðna
þéttbýliskjarna þar
sem yfirstíga má fé-
lagslega einangrun,
skort á þjónustu og
| aðra þætti sem leiða
til þess að fólk flyt-
ur á mölina eins og
það er kallað. Þor-
kell sagði í lok
ræðu sinnar að við
| ættum ekki að bíða
eftir því að framtíð-
in komi, við ættum
að búa hana til.
Magnús Péturs-
son sagði m.a. að
almennum niður-
skurði hefði um of
verið beitt í ríkis-
J rekstri þegar dregið
er úr opinberum
framkvæmdum án
þess að stjórnvöld
hafi tekið til þess markvissa afstöðu
í hvaða þjónusta skuli njóta forgangs.
| Hann sagði ýmsa þjónustu vera í
| góðum höndum sveitarfélaganna og
taldi óhjákvæmilegt að sveitarfélög
verði enn frekar sameinuð og efld til
þess að taka við frekari verkefnum
frá ríkinu. Magnús lagði áherslu á
að ekki mætti líta á opinbera þjón-
ustu til lausnar á atvinnuvanda,
heldur sem eðlilegan þátt í héraði
þar sem íbúafjöldi er nægur og hag-
kvæmni rekstrar réttlætir hana. Þá
ræddi hann mikilvægi samgangna
sem hafa áhrif á hvernig opinber
þjónusta þróast og spáði því að per-
sónuleg fyrirgreiðsla við íbúana
muni stórminnka og jafnvel verða
óþörf á ákveðnum sviðum.
Guðrún Agústsdóttir rakti megin-
drætti í búferlaflutningum til og frá
höfuðborgarsvæðinu á þessari öld.
Hún sagði Reykjavík aldrei hafa
sóst eftir að stækka eins og hún hef-
ur gert og að Reykjavík væri ekki
vandamálið, heldur höfuðborgar-
svæðið sem væri eitt stærsta höfuð-
borgarsvæði í heimi. Að hennar
dómi væri orsakanna fyrir vexti
svæðisins og fækkun á landsbyggð-
inni að leita í efnahagsgerðinni. All-
ir, þ.m.t. stjómvöld, hafi tekið þátt í
þessari þróun og flýtt henni frekar
en hitt á undanförnum áratugum
þannig að vafasamt sé að hægt hafi
verið að flýta henni meira en gert
hefur verið á undanförnum árum.
Hún sagði þó algjöra samstöðu ríkja
um að landið megi ekki sporðreisast
en sumar tilraunir til að spoma við
því væm sýndarmennskan ein. Hún
nefndi að ýmsar aðgerðir til að jafna
lífskjör eftir búsetu væm eina raun-
hæfa leiðin til að spoma við þessari
þróun. Hún lagði til að menn reyndu
að ná sáttum og að ríkisstjórnin,
Samband íslenskra sveitarfélaga og
Reykjavíkurborg taki höndum sam-
an um að vinna sáttargjörð milli
þéttbýlis og dreifbýlis.
Gísli Sverrir Arnason sagði að
áhrifamesta leiðin til að treysta
byggð á íslandi sé að efla sveitar-
stjórnarstigið í landinu. Mikilvægt
væri að sameina sveitarfélög og
færa til þeirra fleiri verkefni. Það
væm ótal dæmi um að á höfuðborg-
arsvæðinu væri þjónusta sem mætti
dreifa mun meira um landið. Hann
sagði byggðastefnu felast í mörgu
2 1 5