Morgunblaðið - 17.01.2014, Síða 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. JANÚAR 2014
Smáauglýsingar
Hljóðfæri
Þjóðlagagítarpakki:
kr. 23.900. Gítar, poki, ól, auka-
strengir, stilliflauta og kennslu-
forrit.
Gítarinn ehf., Stórhöfða 27,
s. 552 2125.
www.gitarinn.is,
gitarinn@gitarinn.is
Sumarhús
Sumarhús - Gestahús
- Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla -
Endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892 3742 og 483 3693,
www.tresmidjan.is
Óska eftir
KAUPUM GULL - JÓN & ÓSKAR
Kaupum allt gull. Kaupum silfur-
borðbúnað. Staðgreiðum. Heiðar-
leg viðskipti. Aðeins í verslun okk-
ar Laugavegi 61. Jón og Óskar,
jonogoskar.is - s. 552-4910.
KAUPI GULL!
Ég, Magnús Steinþórsson gullsmíða-
meistari, kaupi gull, gullpeninga og
gullskartgripi. Kaupi allt gull, nýlegt,
gamalt og illa farið.
Leitið til fagmanns og fáið góð ráð.
Uppl. á demantar.is, í síma 699 8000
eða komið í Pósthússtræti 13 (við
Austurvöll).
Verið velkomin.
Bókhald
 


  

 
 
  

 
 

 

   
  




 
 

 
  
 
 


 ! " "#$ %  !
&$"'"(## ) ***+

+

Ýmislegt
Útsala
Skarthúsið,
Laugavegi 44.
Sími 562 2466.
Bílar
VILTU SELJA BÍLINN Í DAG?
Sendu okkur upplýsingar í gegnum
seldur.is og við sendum þér
staðgreiðslutilboð!
Traustur bíll til sölu
Til sölu Kia Rio, árg. 2006. Verð kr.
860 þús. Bíllinn er í góðu lagi. Beinsk.
Bensín. Ekinn 85 þús. Uppl. í s. 843
5307. Engin skipti.
Bílaþjónusta
Húsviðhald
Húsaviðgerðir
www.husco.is
Sími 555-1947 | Gsm 894-0217
Aukablað um
viðskipti fylgir
Morgunblaðinu
  FIMMTUDAGUR 3
0. ÁGÚST 2012
VIÐSKIPTABLA
Ð
Ingibjörg Þorvalds-
dóttir er fjarska
glöð á bak við
búðarborðið
Aftur búin að
kaupa Oasis
8
Liv hjá Nova segir an
n-
að umhverfi mæta
konum nú en
fyrir 20 árum
Er vel tekið á
móti konum?
9Perunni skipt út í Evr-
ópu fyrir sparperu nú
um mán-
aðamótin.
Glóðarperunni
verður útrýmt
4
Fyrir réttri viku birt
ist hér í Viðskiptabla
ði
Morgunblaðsins myn
d sem sýndi indversk
a
bankastarfsmenn í t
veggja daga allsherj
ar-
verkfalli. Í texta með
myndinni kom fram
að
indverskir bankastar
fsmenn væru ein mil
ljón
talsins. Þeir voru að
mótmæla fyrirhugað
ri
hagræðingu í indver
ska bankakerfinu, ve
gna
ótta um atvinnumiss
i.
Þegar til þess er liti
ð að Indverjar eru um
1,2
milljarðar talsins er
ein milljón bankasta
rfs-
manna ekki svo há ta
la, því það jafngildir
því
að tólf starfsmenn þ
jónusti hverja milljón
viðskiptavina.
Starfsmenn fjármá
lafyrirtækja hér á lan
di
eru eitthvað innan v
ið fjögur þúsund tals
ins
og Íslendingar eru 3
20 þúsund og gæti þ
ví
látið nærri að hver ís
lenskur bankastarfs
-
maður þjónustaði ve
l innan við 100 ein-
staklinga.
Þessi samanburður
kom upp í hugann vi
ð
lestur á stóráhugave
rðu viðtali við Frosta
Sigurjónsson, viðski
pta- og rekstrarhag-
fræðing, sem birtist
í miðopnu Viðskipta
-
blaðs Morgunblaðsin
s í dag, þar sem Fros
ti
segir m.a. að líklega
þurfi að fækka bank
a-
starfsmönnum hér u
m helming.
Skoðun
Stærð íslenska
bankakerfisins
Agnes Bragadóttir
agnes@mbl.is
Mætti minnka
bankakerfið um
helming?
Hörður Ægisson
hordur@mbl.is
Breytilegir vexti
r á verðtryggðum
sjóðsfélagalánum
Lífeyrissjóðs
starfsmanna ríki
sins (LSR) hafa í
marga mánuði ve
rið umtalsvert
hærri en þau vax
takjör sem sjóðs-
félögum voru kyn
nt sem viðmið
við ákvörðun á lá
ntöku hjá sjóðn-
um.
Þetta segir Már W
olfgang
Mixa, fjármálafræ
ðingur og kenn-
ari við Háskólann
í Reykjavík, en í
pistli á vef Morgu
nblaðsins í gær
bendir hann á að
LSR fylgi ekki
lengur þeim viðm
iðum, sem áður
komu fram á vefs
íðu sjóðsins, að
breytilegir vextir
yrðu endurskoð-
aðir á þriggja má
naða fresti með
hliðsjón af ávöxtu
narkröfu íbúða-
bréfa.
Í samtali við Mor
gunblaðið
segist Már telja a
ð það sé „for-
sendubrestur“ að
sjóðurinn hafi
einhliða breytt þe
im viðmiðum
hvernig breytileg
ir vextir séu
ákvarðaðir. „Mið
að við forsendur
sem LSR veitti v
arðandi slík lán,“
bendir Már á, „er
verið að rukka
vaxtakostnað sem
má áætla að sé í
kringum 0,85 pró
sentur umfram
upphaflegar fors
endur,“ og vísar
þá til þess að með
alvextir íbúða-
bréfa í dag eru rí
flega 2%. LSR
lækkaði síðast br
eytilega vexti
sjóðsins úr 3,9%
3,6% hinn 1. aprí
l
síðastliðinn.
Hindrar ekki vaxt
alækkun
Haukur Hafstein
sson, fram-
kvæmdastjóri LS
R, segir í samtali
við Morgunblaðið
ekki hægt að
tala um forsendu
brest í þessu
samhengi. „Brey
tilegir vextir eru
háðir ákvörðun s
tjórnar eins og
kemur skýrt fram
í skilmálum
skuldabréfanna.
Við ákvörðun
sína tekur stjórn
mið af markaðs-
aðstæðum hverju
sinni. Þær geta
breyst og eins þa
u viðmið sem litið
er til,“ segir Hau
kur. Hann bætir
því við að enn í da
g sé ávöxt-
unarkrafan á íbú
ðabréfamarkaði
einn af þeim þátt
um sem horft er
til, en auk þess sé
litið til þeirra
vaxtakjara sem a
ðrir aðilar á
markaði – banka
r, Íbúðalánasjóð-
ur og lífeyrissjóð
ir – bjóði upp á.
Már segir hins ve
gar að svo
virðist sem að sú
3,5% raunávöxt-
unarkrafa, sem lí
feyrissjóðunum
er gert að standa
undir, sé þess
valdandi að sjóðir
nir eru ekki
reiðubúnir að læk
ka vexti á lánum
sjóðsfélaga í sam
ræmi við lægri
ávöxtunarkröfu á
íbúðabréfa-
markaði. Haukur
hafnar því að
þetta sé ein skýri
ng á því að vext-
irnir séu ekki læk
kaðir. „Við höf-
um til að mynda v
erið að kaupa
skuldabréf með r
íkisábyrgð með
lægri ávöxtunark
röfu. Þetta er því
alls ekki hindrun
fyrir því að við
getum lækkað ve
xtina frekar.“
Það vekur þó ath
ygli að
breytilegir vextir
á lánum hjá Líf-
eyrissjóði verslun
armanna
(LIVE), sem stóð
u í 3,13% í þess-
um mánuði, fylgj
a þróun ávöxt-
unarkröfu á mark
aði og eru ávallt
0,75 prósentum h
ærri en með-
alávöxtun í flokki
íbúðabréfa til 30
ára. Miklir hagsm
unir eru í því
húfi fyrir einstak
ling eftir því
hvort hann er me
ð lán á breyti-
legum vöxtum hj
á LSR eða LIVE
.
„Samkvæmt laus
legri áætlun,“
segir Már, „þá ha
fa vextir á lánum
LIVE verið að m
eðaltali um 0,6
prósentum lægri
síðustu sex mán-
uði borið saman v
ið vexti á lánum
hjá LSR.“ Sjóðsf
élagi LIVE, með
20 milljóna króna
lán, greiðir því í
dag 120 þúsund k
rónum minna í
vaxtakostnað á á
rsgrundvelli held
-
ur en sjóðsfélagi
LSR með sam-
bærilegt lán.
Sakar LSR um va
xtaokur
 Segir LSR hafa breytt
vaxtaviðmiðum einhli
ða  Breytilegir vextir æ
ttu að vera mun lægri
sé tekið mið
af ávöxtunarkröfu íbú
ðabréfa  Framkvæmda
stjóri LSR hafnar því a
ð um forsendubrest s
é að ræða
 

  






  
   
  



  







 !"#$
% & '
 






()
 * !"&!$


  *
!$ +

 %
 

, 

&-/ %0 *
   



   


   

 
   
   OYSTER PERPE
TUAL GMT-MAS
TER II
  


Göngum
hreint til verks!
Íslandsbanki | Kirk
jusandi | 155 Reykj
avík | Sími 440 49
00 | vib@vib.is | w
ww.vib.is
VÍB er eignastýringa
rþjónusta Íslandsba
nka
Eignastýring fyrir all
a
Í Eignasöfnum Ísland
ssjóða er áhættu dre
ift á milli eignaflokka
og hafa
sérfræðingar VÍB frum
kvæði að breytingum
á eignasöfnunum þeg
ar aðstæður
breytast. Einföld og g
óð leið til uppbyggin
gar á reglubundnum
sparnaði.
Í boði eru tvær leiðir:
Eignasafn og Eignasaf
n – Ríki og sjóðir
Þú færð nánari upplý
singar á www.vib.is e
ða hjá ráðgjöfum VÍB
í síma 440 4900
Elskuleg vinkona
er látin, Inga Mari-
anne, eiginkona
Ólafs Ólafssonar, fv.
landlæknis, bekkjarbróður og vin-
ar. Hún var fædd í Mariefred,
litlum bæ skammt frá Stokkhólmi,
lærði til hjúkrunarfræðings í
Eskilstuna og var nemi á farsótt-
adeild sjúkrahússins þar sumarið
1958 þegar Ólafur hóf þar störf.
Þetta sumar geisaði lömunarvei-
kifaraldur í borginni, margir sjúk-
lingar lömuðust og náðu sér aldrei
en aðrir létust. Þau Inga og Ólafur
kynntust á sjúkrahúsinu þegar
hún bauðst til að aðstoða hann við
ákveðið verk. Það varð þeim báð-
um örlagaríkt, því að eftir þann
dag hafa leiðir þeirra ekki skilið.
Þau giftust 8. febrúar 1960.
Á árunum eftir að Ólafur lauk
sérfræðinámi sínu í Eskilstuna,
Stokkhólmi og Lundúnum vann
hann stutt tímabil á Landspítalan-
um. En haustið 1967 flutti fjöl-
skyldan loks alkomin heim þegar
Ólafur tók við starfi forstöðu-
manns nýstofnaðrar rannsóknar-
stöðvar Hjartaverndar, en 1972
var hann skipaður landlæknir sem
hann gegndi til 1998 er hann varð
sjötugur.
Enginn skyldi halda að Inga
hafi átt frí meðan Ólafur var að
störfum því að hún lauk námi fljót-
lega og vann síðan sem hjúkrunar-
fræðingur. Þau eignuðust fimm
börn á árunum 1960 til 1969, tvær
stúlkur og þrjá drengi. Þau hafa
alla tíð verið mjög nánir vinir og
félagar og haft gaman af að ræða
sameiginleg málefni, s.s. barna-
uppeldi og mál sem snertu starfs-
svið þeirra. Eftir að Ólafur varð
landlæknir bættust á hann æ fleiri
verkefni, s.s. þátttaka í norrænu
og alþjóðlegu samstarfi sem kall-
aði á fundarhöld erlendis. Og hve-
nær sem Ólafur þurfti að bregða
sér af bæ í embættiserindum hófst
undirbúningur ferðarinnar alltaf á
því, – meðan börnin voru ung, – að
útvega barnfóstru, því Ólafur gat
ekki hugsað sér að leggjast í
ferðalag án konu sinnar. Inga fór
því með manni sínum á fundi Al-
þjóðaheilbrigðismálastofnunar-
innar (WHO) í Genf, fundi Evr-
ópudeildar stofnunarinnar í
Kaupmannahöfn, fundi með nor-
rænu landlæknunum o.fl. Heima á
Íslandi hljóp hann í skarðið fyrir
lækna á landsbyggðinni til að þeir
kæmust í sumarleyfi eða náms-
dvöl erlendis og fór oftsinnis í
heimsóknir til sjúkrahúsa og
læknastöðva í öllum landshlutum.
Inga kynntist landinu vel í þeim
ferðum og hafði mikla unun af.
Inga-Lill Marianne
Ólafsson
✝ Inga-Lill Mari-anne Ólafsson
fæddist 20. desem-
ber. Hún lést 28.
desember 2013. Út-
för Ingu-Lill fór
fram 10. janúar
2014.
Ólafur hefur sagt að
sumar ferðirnar til
útlanda hafi verið
bæði langar og
strangar, en nær-
vera Ingu hafi verið
sá klettur sem hann
gat ævinlega treyst
á. Aðstoð hennar og
styrkur hafi verið
ómetanleg og því
hefðu þau alltaf
komið heil heim að
lokinni ferð.
Inga var heilsteypt kona og
móðir með heilbrigðan metnað
fyrir fjölskyldu sína og starf sem
hjúkrunarfræðingur. Hún vildi
því ekki láta sitt eftir liggja en
sótti fljótlega um starf eftir að fjöl-
skyldan flutti heim 1967. Hún
vann á barnadeild Landakots í
átta ár en þegar deildin var flutt
annað fékk hún starf sem skóla-
hjúkrunarfræðingur við Haga-
skólann í Reykjavík þar sem hún
vann í 20 ár.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
átt einlæga vináttu Ingu í öll þessi
ár. Ólafi og börnunum og fjöl-
skyldum þeirra sendum við Ragn-
hildur innilegar samúðarkveðjur.
Valgarð Runólfsson
og Ragnhildur G.
Guðmundsdóttir.
Vorið 1971 flutti sá sem þetta
ritar í hús við Grenimel, þá fimm
ára gamall. Eins og alltaf fylgja
blendnar tilfinningar flutningum,
ekki síst þegar hugurinn er ungur
og það sem síðar verður straumur
hversdagslegra viðburða eru
ennþá kaflar í spennandi ævintýri.
Drengurinn hafði áhyggjur af
leikfélagaskorti og þá benti faðir
hans út um eldhúsgluggann og
sagði að í húsinu á móti byggi sér-
stakt sómafólk og þar væru fleiri
góð og skemmileg börn en hann
gæti talið. Það var hús Ingu og
Ólafs og þar var engu orði ofaukið.
Heimili Ingu og fjölskyldu
hennar var einstakt. Húsið var
risastórt með ótal rýmum og þar
voru önnur börn hjartanlega vel-
komin eins og þau væru hennar
eigin. Heimilisbragurinn var ann-
ar en tíðkaðist, allt var frjálslegra
og líka jákvæðara en mörg börn
áttu að venjast. Uppruni Ingu olli
því að við héldum að hér væri
sænskur siður, en auðvitað var
bragurinn, viðhorfin og góðsemin
fyrst og fremst eiginleikar Ingu
og Ólafs og barnanna þeirra sem
alltaf virtust vera góðir vinir hvert
annars og urðu öll góðir félagar og
vinir undirritaðs. Á mörgum
heimilum var reglum fylgt af ótta
við refsingu húsráðanda, en hjá
Ingu voru hlutir gerðir til að
mamma yrði ekki leið, ekki af því
hún yrði reið. Inga vildi heldur
ekki að aðrir væru leiðir. Þegar
rafmagn fór af hluta hverfisins á
aðfangadag og horfur voru á jól-
um með súrmjólk og brauði við
kertaljós taldi hún ekki eftir sér að
bjóða einni fjölskyldu til viðbótar
við sína eigin í jólamat. Henni
fannst heldur ekki tiltökumál að
taka aukabarn með í ferðalag á
nýjársnótt svo barnið fengi að sjá
flugeldana yfir Reykjavík ofan af
Kjalarnesi og taka þátt í skemmti-
legri veislu. Besta merkið um
gæsku Ingu má þó ef til vill sjá í
börnunum sem öll eru nú vænt
fólk og henni til mikils sóma, hvert
með sínum hætti.
Inga var sérstaklega elskuleg
kona, það þekkja þeir sem hún
hjúkraði og líka undirritaður sem
hún sýndi mikla ástúð sem aldrei
gleymist.
Haraldur Ólafsson.
Við Ólafur Ólafsson, fyrrver-
andi landlæknir, vorum bekkjar-
bræður allt frá setu okkar í 1.
bekk Gagnfræðaskóla Reykvík-
inga við Tjörnina í Reykjavík þar
til við stúdentspróf 1948 og fór síð-
an hvor sína leið í Háskóla Ís-
lands. Djúp og traust vinátta okk-
ar hefur staðist allar tímabundnar
fjarlægðir. Að loknu námi í lækna-
deild háskólans fór Ólafur í fram-
haldsnám til Danmerkur og síðar
Svíþjóðar. Að því loknu starfaði
hann sem læknir í Svíþjóð. Árið
1958 geisaði slæm lömunarveiki á
Norðurlöndum. Starfaði Ólafur þá
í Eskilstuna. Kynntist hann þar í
starfi við erfiðar aðstæður í löm-
unarveikinni ungum hjúkrunar-
nema, Ingu Marianne. Hafa leiðir
þeirra ekki skilið síðan þar til Inga
lést á bráðadeild Landspítalans
28. desember sl. Ólafur og Inga
gengu í hjónaband í febrúar 1960
og komu til Íslands í lok þess árs.
Vakti sænska hjúkrunarkonan
eðlilega nokkra forvitni hjá okkur
vinum Ólafs, og leiddi Ólafur hana
fljótt í vinahópinn. Við hjónin
bjuggum þá í hinu horfna Skugga-
hverfi; í timburhúsi sem hafði nafn
(Bakkabúð), sögu og hljóma. Í
Skuggahverfinu voru mörg gömul
hús og andrúmsloftið þar sem í
litlu þorpi, en nú er það aðeins
saga. Við buðum gömlum vinum
okkar Ólafs heim til okkar með
þeim hjónum nýkomnum frá Sví-
þjóð. Inga Marianne, glæsileg og
greind kona, féll þegar vel inn í
hópinn. Ingu og eiginkonu minni,
Guðbjörgu, varð þegar vel til vina
og var mikill samgangur milli okk-
ar hjónanna. Ólafur starfaði hér
sem læknir og þótti úrræðagóður
og einkar traustur. Þau hjónin
voru mjög samrýnd og tók Inga
mikinn þátt í starfi Ólafs enda
sviðið þeirra beggja. Niðurstöður í
erfiðum læknisfræðilegum málum
voru tíðum sameiginlegar. Árið
1964 fóru þau enn til Svíþjóðar og
voru þar til ársins 1967. Við hjónin
dvöldumst hjá þeim um skeið í
Stokkhólmi við frábæra gestrisni
og umhyggju. Ólafur var árið 1974
ráðinn til að stýra nýstofnaðri
Hjartavernd, en hann hafði staðið
að undirbúningi þeirrar stofnun-
ar. Inga starfaði lengi hérlendis
sem hjúkrunarfræðingur. Hún
hafði mikinn áhuga á þessu nýja
landi sínu sem og bókmenntum
þess og menningu. Ferðaðist hún
með manni sínum er hann gegndi
læknisstörfum á landsbyggðinni,
og var honum mikil stoð. Svo var
og er hann tók við starfi landlækn-
is. Við kveðjum nú þessa góðu
konu, Ingu Marianne, og sendum
Ólafi og fjölskyldu innilegustu
samúðarkveðjur okkar.
Guðbjörg og Guðmundur
W. Vilhjálmsson.
Látin er Inga Ólafsson, hjúkr-
unarfræðingur, 77 ára að aldri.
Hún gerðist skólahjúkrunar-
fræðingur við Hagaskóla haustið
1983 og gegndi því starfi til vors
2000.
Það reyndist skólanum í alla
staði happadrjúgt að fá hana til
starfa. Hún var fagleg, glögg, úr-
ræðagóð, hafði góða nærveru, var
hlýleg og lét sér annt um skjól-
stæðinga sína. Þegar Inga hóf
störf við Hagaskóla var fremur
fátt um úrræði fyrir unglinga í
vanda. Hún plástraði því ekki
nemendur aðeins í eiginlegri
merkingu heldur plástraði hún
líka sálina.
Störf hennar einkenndust af
hugprýði, festu, velvilja, góð-
mennsku og virðingu fyrir þeim
mörgu unglingum sem leituðu til
hennar.
Samstarf okkar var náið og bar
hvergi skugga á. Við héldum
tengslum eftir að hún hvarf úr
starfi og vorum trúnaðarvinir.
Ég þakka henni óeigingjörn
störf og yndisleg kynni um leið og
ég votta Ólafi og börnum þeirra
innilega samúð mína.
Einar Magnússon, fyrrver-
andi skólastjóri Hagaskóla.
Að baki góðum manni býr
gæfurík kona. Að baki stórbrotn-
um manni býr göfuglynd kona.
Kona sem verður ekki léttilega
borin saman við þá sem verða á
vegi manns í hversdegi lífsins.
Inga var göfuglynd kona. Hún
bjó eiginmanni sínum, vini mínum
Ólafi Ólafssyni, fagran grunn, fal-
legt heimili, gaf honum glæst börn
og gifturík ár.
Þannig kynntist ég Ingu eftir
því sem vinátta okkar Ólafs óx á
liðnum tveimur áratugum. Ólafur
kom mér til ómetanlegrar hjálpar
í starfi mínu. Inga stóð þar sterk-
lega að baki okkur Ólafi. Var oft sú
sem varð fyrir svörum þegar ég
leitaði til Ólafs um að annast sjúk-
linga mína. Hlýjan sem ég mætti
hjá Ingu var einlæg og sönn og
hún ætíð hjálpleg og velviljuð.
Ég kynntist fallegu heimili
Ingu og Ólafs, enn fremur sam-
lyndi þeirra og umhyggju sem þau
báru svo ríkulega hvort fyrir öðru.
Ingu verður víða saknað. Hún
skilur eftir hjá okkur tíguleik.
Börn sem bera áfram þær dyggðir
sem Inga var hlaðin.
Þegar mikill missir verður,
sorg heggur djúp spor, er hugur
minn hjá þeim sem dýpstu sorgina
bera.
Ég votta Ólafi og fjölskyldunni
mína einlægustu samúð á þessari
sorgarstund.
Minningin um Ingu verður
bjarmi sem lýsir á vegi framtíð-
arinnar.
Jón Gunnar Hannesson.
Elsku besta
amma okkar. Við
systurnar eigum ennþá virkilega
erfitt með að trúa því og með-
taka það að þú sért farin frá okk-
ur. Þrátt fyrir að gera okkur
grein fyrir veikindum þínum og
vita í hvað stefndi biðum við allt-
af eftir kraftaverki og að þú
myndir ná heilsu á ný. Það var
Guðríður Jónsdóttir
✝ Guðríður Jóns-dóttir fæddist
4. maí 1931 í Hnef-
ilsdal. Hún lést á
Landspítalanum
28. desember 2013.
Útför Guðríðar
fór fram frá Ás-
kirkju í Reykjavík
6. janúar 2014.
erfitt fyrir Kristínu
að keyra með pabba
upp á Landspítala
hinn 28. desember
sl. og vita að nú
væri komið að
kveðjustund.
Ef við hugsum til
baka erum við svo
þakklátar fyrir að
hafa kynnst þér og
átt gott samband
við þig, enda voru
barnabörnin þín þér hugleikin og
ætíð í forgangi. Þú varst svo góð,
dugleg, vinnusöm og ósérhlífin.
Hugsaðir svo vel um allt og alla
og settir alla aðra í forgang á
undan þér. Það kom vel í ljós
þegar þú hugsaðir svo vel um afa
í hans veikindum og lagðir kapp
á að hafa hann heima hjá þér í
Snæfelli sem lengst þrátt fyrir
að vera sjálf orðin veikari en þú
vildir vera láta.
Elsku amma, við eigum svo
margar yndislegar minningar
frá Vopnafirði og erum þakklát-
ar fyrir þær. Þú kenndir okkur
svo margt, sem við munum nýta
okkur í framtíðinni. Húsið þitt
var alltaf hreint og fínt, þú áttir
alltaf nýbakaða súkkulaðiköku
uppi á frystikistunni inni í búri
og ísskápurinn alltaf fullur af
mat og góðgæti. Alltaf varstu
boðin og búin að spila, spjalla
eða leyfa okkur að fylgjast með
þér baka eða prjóna. Við geym-
um fallegu peysurnar og vett-
linga sem þú prjónaðir handa
okkur og kjólana sem þú saum-
aðir á okkur þegar við vorum
litlar. Fallegri vinnu er vart
hægt að finna.
Það var yndislegt að vera hjá
þér og fylgjast með þér rækta
fallega garðinn ykkar afa. Við
fengum okkur oft göngutúr upp í
hlíðina. Við munum ennþá hvar
staðurinn var með góðu jarðar-
berjunum. Nýuppteknar kart-
öflur og ferskar radísur voru oft
á boðstólum hjá ykkur.
Takk fyrir allt sem þú hefur
gert fyrir okkur og kennt okkur.
Við erum heppnar að hafa fengið
þann tíma með þér sem við feng-
um.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Við elskum þig og munum
aldrei gleyma þér, elsku amma.
Kristín Jónsdóttir og
Guðríður Jónsdóttir.