Morgunblaðið - Sunnudagur - 27.04.2014, Side 54

54 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 27.4. 2014
Menning
V
elski söngvarinn Bryn
Terfel hefur síðustu
tvo áratugi verið ein
skærasta stjarna
óperusviðsins, auk
þess sem tónleikar hans njóta ætíð
gríðarlegra vinsælda. Þessi rómaði
bass-baritónn var aðeins 37 ára
gamall þegar hann kom fram á um-
töluðum tónleikum í Háskólabíói
fyrir níu árum, þar sem einungis
komust að boðsgestir. Gagnrýnandi
Morgunblaðsins sagði frammistöðu
hans þá hafa verið frábæra; „Rödd
hans var ótrúleg; þétt og jöfn,
hljómfögur og kraftmikil.“
Tveimur árum síðar var Terfel
aftur á ferðini, hélt þá ljóðatónleka
á Listahátíð í Reykjavík, og lofaði
að koma aftur þegar þjóðin hefði
eignast tónleikahúsið sem þá var í
byggingu. Nú verður af því, 24. maí,
þegar Terfel kemur fram í Eldborg
ásamt breska píanóleikaranum
Eugene Asti. Enginn ætti að verða
svikinn af því að sjá og heyra
söngvarann kunna þá, því ef marka
má gagnrýnendur stórblaða þá hef-
ur hann aldrei sungið betur en ein-
mitt um þessar mundir.
„Spring is in the air,“ syngur
Bryn Terfel glaðlega þegar hann
svarar hringingu blaðamanns. Hann
dásamar vorveðrið í Lundúnum, þar
sem hann er þessa dagana að
syngja við Konunglegu óperuna.
Hann er búsettur þar í borginni og
á æskuslóðum í Norður-Wales.
Terfel spyr síðan hinnar dæmigerðu
spurningar, um veðrið á Íslandi.
„Grasið verður öruggleg orðið
gænt þegar ég kem í maí,“ segir
hann sannfærandi eftir að hafa hlýtt
á veðurfregnir. „Eru golfvellir á Ís-
landi? Já, er það! Ég ætti að koma
með kylfurnar, veiðistöngina og
snóker-kjuðann…
En já, ég er að koma til Íslands
að syngja. Svolítið af Schubert,
Schumann, nokkra enska söngva,
einhverja keltneska. Þá hef ég verið
beðinn um að syngja nokkrar óp-
eruaríur. Líklega verða tónleikarnir
einskonar hrærigrautur úr því sem
hefur verið að gerast á ferlinum hjá
mér síðustu þrjá áratugi.
Það er fínt að vera beðinn um að
bæta við nokkrum aríum og auðvit-
að syng ég eitthvað gott. Ef það
passar inn í efnisskrána að lauma
einhverjum misindismönnum og
ribböldum inn í hana, þá er það fínt.
Tenórinn fær alltaf sykursætu lag-
línurnar og stelpurnar. Við hinir
þurfum að vera djöfullegir á sviðinu,
eins og ég er nú sem Mefistófeles í
Fást í Konunglegu óperunni. Hugs-
aðu þér, ég skipti sex sinnum um föt
í sýningunni. Kem meira að segja
fram í kolsvörtum aðskornum kjól!
Hvað gerum við ekki fyrir listina.“
Hann skellir upp úr.
Syngur ekki Presley-lög
–Þú átt enn nokkur ár í fimmtugt
en engu að síður er ferill þinn orð-
inn langur og glæstur.
„Ég hef lagt mikið á mig, hef sí-
fellt reynt að bæta mig,“ segir Ter-
fel. „Með velgengni á óperusviðinu
opnast ýmis tækifæri, til dæmis í
sjónvarpi, útvarpi, tónleikar, sitt lítið
af hverju. Og það kemur jafnvel fyr-
ir að ég gangi yfir brúna í aðra
heima, eins og þegar ég söng á æf-
mælistónleikum Sting. Ég söng líka
í sjónvarpsþætti með Tom Jones.
Við enda ferilsins vil ég getað litið
aftur og sagt að ég hafi ekki látið
neitt hindra mig.“
Hann hugsar sig um og bætir svo
við: „En ég verð engu að síður að
þekkja mín takmörk. Ég færi aldrei
að gera plötu með Elvis Presley-
lögum, eða Sinatra-plötu.“
– Gæti það ekki verið gaman?
Terfel hlær að tilhugsuninni.
„Þótt ég hafi verið ástríðufullur
aðdáandi Elvis á unglingsárunum þá
læt ég mig ekki dreyma um að dýfa
tánni í hans listform. En skyldi Paul
McCartney vakna á hverjum
morgni og hugsa: „Æ, nú verð ég
að syngja Yesterday einu sinni enn í
dag“? Og Sting vakna á hverjum
morgni og hugsa: „Úff, ég verð að
syngja Englishman in New York
einu sinni enn í dag“? Ætli ég fari
einhvern daginn að hugsa eins til
Wagner-hlutverkanna minna, vakni
og stynji þar sem ég þurfi að syngja
Valkyrkjurnar aftur þann daginn?
Nei, fjandakornið, þetta eru forrétt-
indi hjá okkur…“
Stoltur sendiherra Wales
„Ég heyri að nú sé búið að vígja
þetta stóra og glæsilega tónleikahús
í Reykjavík,“ segir Terfel síðan.
„Ég er strax farinn að slefa af til-
hlökkun! Að fá að koma fram í slík-
um húsum heldur mér á tánum. Í
fyrra bað ég umboðsmanninn minn
að finna mér ný hús að syngja í –
ég hlakka mikið til að koma aftur til
Reykjavíkur.
Sérhver borg ætti að eiga tón-
leikahús sem íbúarnir eru stoltir af.
Stjórnvöld sem beita sér ekki fyrir
slíkri uppbyggingu ættu að skamm-
ast sín,“ drynur ákveðið í bassa-
söngvaranum.
„Í Cardiff í Wales vorum við með
samkeppni um það hvort reisa ætti
nýjan rugby-leikvang eða tónleika-
hús – að lokum voru bæði reist.
The Welsh Millenium Center er
heimili velsku óperunnar en þar eru
einnig sýndir söngleikir, og allt
mögulegt.“
– Er mikilvægt fyrir þig að snúa
reglulega heim til Wales að syngja?
„Vitaskuld!“ hrópar hann í sím-
tólið. „Auðvitað. Hvers konar
spurning er þetta.“ Uppgerð-
arhneykslun breytist í fliss. „Ég var
síðast í gær í Wales, var fenginn til
að opna nýja miðstöð þyrlubjörg-
unarsveitanna, sem eru afar mik-
ilvægar fyrir samfélagið. Þær eru
reknar fyrir framlög almennings og
einkaaðila. Við þurfum virkilega á
þeim að halda í Norður-Wales, það
þarf að gæta fólksins sem býr þar
og starfar og einnig gesta sem
koma að ganga á fjöll. Saklaus leið-
angur getur endað með fótbroti og
þá er kallað í þyrluna; þess vegna
naut ég þess að opna stöðina þeirra.
Svo nefndu þeir eftir mér lest-
arvagn sem gengur upp á Snowden-
fjall. Þá var ég orðlaus – og stoltur.
Ég get farið ókeypis með lestinni,
svo lengi sem ég lifi.
Svarið við spurningunni er því
JÁ. Wales hefur gætt mín og land-
ar mínir eru stoltir af því sem ég
© Deutsche Grammophon/Mormon Tabernacle Choir/Graig Dimond
VELSKA SÖNGSTJARNAN BRYN TERFEL HELDUR EINSÖNGSTÓNLEIKA Á LISTAHÁTÍÐ Í VOR
„Röddin er eins og bifreið“
„ÞAÐ JAFNAST EKKERT Á VIÐ ÞAÐ ÞEGAR ALLT GENGUR UPP Á ÓPERUSVIÐI,“ SEGIR BRYN TERFEL, EINN SÁ EFTIRSÓTTASTI Á SÍNU SVIÐI.
HANN NÝTUR ÞESS EINNIG AÐ SKEMMTA FÓLKI Á TÓNLEIKUM, EINS OG ÞEIR ÞEKKJA SEM HAFA SÉÐ ÞENNAN EINSTAKA SÖNGVARA KOMA FRAM.
Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is
Terfel naut aðstoðar Ólafs Kjartans Sigurðarsonar á rómuðum tónleikum
Sinfóníuhljómsveitar Íslands árið 2005. Hann hlakkar til að syngja í Hörpu.
Morgunblaðið/Sverrir
„Ef það passar inn í efnisskrána að
lauma einhverjum misindismönnum
og ribböldum inn í hana, þá er það fínt,“
segir Bryn Terfel um tónleikana
í Hörpu 24. maí næstkomandi.